آيت الله حق شناس
حضرت فرمود: «اعينونا علی ذلک بورعٍ واجتهادٍ». در شب‌های قبل عرض کردم که باید جای شفاعت و به قول متداول جای چانه‌زدن برای امام‌زمان(ع) بگذارید که شما را در این دنیا نگهدارند.
یک وقتی این دعا را می‌خواندم که امام سجاد(ع) عرض می‌کند: «واجعل لی فی صدور المومنين وداً». یعنی بارالها! در قلوب اهل ایمان وُدِّ مرا قرار بده!
خدا رحمت کند حاج آقا نورالله را که گفتند وقتی می‌خواست با پهلوی دربیفتد، استخاره کرد و همین آیه آمد. گفت: مثل اینکه بناست در این سفر از بین بروم! و بالاخره هم همان‌طور شد.
اگر کسی مقصود و هدفش از تحصیل علم، خشنودی پروردگار باشد؛ چنین مقامی خواهد داشت، اما اگر - خدای ناکرده- هدف دیگری داشته باشد و به دنبال بحث و مناظرات علمی باشد؛ چنین علمی در برزخ نقشی نخواهد داشت
پروردگار می‌فرماید: آیا بنده‌ی من درب خانه‌ی غیر مرا می‌کوبد؟! و حال آنکه کلید همه‌ی درها به دست من است. «وبابی مفتوح لمن دعانی». درب خانه‌ی من برای کسانی که مرا می‌خوانند، گشوده است.
نبي اکرم(ص) در حديث مفصلی بیان می‌کنند که برای دینت مال و جانت را بذل کن، چون دین ثقل اکبر است.
استاد اخلاق بنده – که بسیار قوی بود- هر روز به من تذکر می‌داد كه هر حرفي شنیدی؛ بايد به من ارائه بدهي، تا درستی و نادرستی آن را به تو ارائه بدهم. ایشان مي‌گفت: در کنار اين درس‌هايي كه مي‌خواني، باید قدم اول را هم برداری.
سخن امشب ما در بیان هدف خلقت انسان است و اینکه در صورت متابعت و یا مخالفت ما با دستورات الهی چه ثمرات و یا ابتلائاتی متوجه ما خواهد شد؟
در عيد نوروز همان‌گونه که طبيعت لباس خود را عوض مي‌كند، ما هم تصميم قاطع بگیرم برای عوض کردن لباس‌هایمان و دور شدن از مخالفت پروردگار.
نوعاً ما گرفتار نفس خودمان هستيم. همین نفس است كه ما را پای‌بند پول مي‌كند، پای‌بند مقام مي‌كند، پای‌بند اطوار دنيوي مي‌كند.
حضرت فرمود: شرق عالم بروید، غرب عالم بروید، علم، آن چیزی است که از دهان ما خارج می‌شود. مهندس باشی، دکتر باشی، هر چه باشی؛ باید این احادیث و روایات اهل بیت(ع)را یاد بگیری.
اما اگر صد سال هم بگذرد؛ ولی نفس خودت را كنترل نكني، نگاهت را کنترل نکنی؛ در کلاس اول درجا خواهی زد. وقتی به کلاس دوم خواهی رفت که نفست را کنترل کنی.
در تفسير برهان این روایت بیان شده است که یکی از مواعظ لقمان به فرزندش این بود که فرزندم! در شبانه‌روزت اوقاتی برای طلب علم قرار بده.
اي پروردگار عزيزم! مگر تو بر من رحم كني و ملک الموت را به سراغ من نفرستی و الا من اعمال صحیحی ندارم. چیزی تهیه نکرده‌ام. وقتی ملک الموت وارد می‌شود، می‌گوید: در امانت الهی چه کردی؟
