آیت الله شیخ محمدتقی بهجت
آقاى خمينى مى فرمود : زنى مريض مى شود به یكى از اطباى قديم تهران يا شيراز رجوع مى كند.گويا آن طبيب يهودى بوده ، نبض خانم را مى گيرد و مى گويد: خانم شما تب داريد، ولى باردار هستيد، لذا نمى توانم دواى مسهل براى شما تجويز كنم
سيد ابراهيم نامى در كربلا بود كه هميشه تسبيح در دست داشت و مشغول ذكر بود و مى گفت : اگر ذكر نگويم ، در فكر فرو مى روم
زمانى همين سيد ابراهيم نقل مى كرد كه با مرحوم آقا شيخ محمد حسين كاشف الغطا ( رحمه الله ) و رضاخان پهلوى ( در حرم مطهر حضرت امير ( عليه السلام ) يا در ايوان طلاى آن حضرت ) بوديم ، مرحوم كاشف الغطا رو كرد به پهلوى و گفت
مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حايرى با قيام عليه دولت در زمان رضاشاه پهلوى مخالف بود، ولى مرحوم آقا سيد محمد تقى خوانسارى تمايل داشت كه حركتى صورت گيرد
آقاى خمينى ( رحمه الله ) مى فرمود: آن هايى كه با قرآن استخاره مى كنند و مطلبى مى گويند، درست
آقاى شريعت اصفهانى( رحمه الله ) و آقا سيد صالح ( رحمه الله ) كه از خطباى درجه ى اول نجف بود، هر دو با هم بحار را حفظ مى كردند، يكى از آن ها يك مرتبه مى خواند و حفظ مى شد و ديگرى دو بار تكرار مى كرد
آقا سيد محمد شفتى ( رحمه الله ) يك جگر خريده بود و به منزل مى برد،در راه حيوانى را با بچه هايش ديد، ترحم نمود و مقدارى از جگر را جلو آن ها انداخت ، سپس مقدار ديگر و ... تا اين كه تمام جگر را به آن ها داد
عده اى در تصرف سهم امام ( عليه السلام ) مخصوصا بيش از مقدار ضرورت و به اندازه شؤونات ، احتياط مى كردند.بعضى از بزرگان نجف با اجاره ى خانه اى كه ظاهرا در اراك داشتند و بسيار كم بود امرار معاش مى كردند
آقا سيد ابوالحسن اصفهانى ( رحمه الله ) براى يكى از علماى سنى يا فردى سنى ، مجلس فاتحه اقامه كرد. شخصى با واسطه ، به ايشان اعتراض كرده بود كه چرا از سهم امام (عليه السلام) اين گونه مجالس را برگزار مى كنيد
از مرحوم سيد عبدالهادى شيرازى هم نقل شده : وقتى كه كوچك بود و در سامرا با مرحوم پدرشان در خدمت ميرزاى شيرازى بزرگ ( رحمه الله ) بودند، شخصى مى آيد و ورقه ى سبزى به پدر آقا سيد عبدالهادى ( رحمه الله ) مى دهد و به او هم مبلغ يك دينار مى دهد
روزى مرحوم شيخ شريعت اصفهانى براى عيادت به منزل مرحوم مامقانى بزرگ مى رود و مى بيند ايشان لحاف پاره پاره اى روى خود انداخته ، و آشى براى او حاضر مى كنند كه مناسب مريض نبوده است
ميرزاى شيرازى بزرگ ( رحمه الله ) در مجلسى كه در آن مدح اهل بيت ( عليهم السلام ) به صورت غنا خوانده شد حاضر بود و اعتراض نكرد، با اين كه جايز نمى دانست .بعد از مجلس ، از علت آن از ايشان سؤ ال كردند . فرمودند: حيثيت خواننده اهم بود، لذا او را مراعات كردم
وقتى از ميرزاى بزرگ ( رحمه الله ) مساله پرسيده مى شد، جواب به احتياط مى داد، نه فتوى . گويا فتوى ندادن در اين جور جاها خلاف احتياط است . البته اگر مجتهد فتوى نداشته باشد احتياط مطلق خوب است
معروف است كه در ميان حواشى عروه ، حاشيه ى آقا سيد محمد فيروز آبادى ( قدس سره ) اولين حاشيه است ، و شايد حاشيه ى مرحوم مامقانى اولين حاشيه بر عروه باشد
