آیت الله شیخ محمدتقی بهجت

وقتى از ميرزاى بزرگ  ( رحمه الله ) مساله پرسيده مى شد، جواب به احتياط مى داد، نه فتوى . گويا فتوى ندادن در اين جور جاها خلاف احتياط است . البته اگر مجتهد فتوى نداشته باشد احتياط مطلق خوب است وقتى از ميرزاى بزرگ  ( رحمه الله ) مساله پرسيده مى شد، جواب به احتياط مى داد، نه فتوى . گويا فتوى ندادن در اين جور جاها خلاف احتياط است . البته اگر مجتهد فتوى نداشته باشد احتياط مطلق خوب است ، اما اگر فتوى داشته باشد، بايد فتوا را بدهد و احتياط را اگر صلاح و لازم دانست ولو به صورت مؤ كد و شديد، بگويد.
بنابراين ، كسى كه فتوى دارد، نمى توانيم بگوييم براى او نوشتن احتياط مطلقا جايز است .
بنده جزوه ى خطى حاشيه ى ميرزا محمد تقى شيرازى ( رحمه الله ) بر عروه را ديده ام ، از اول تا آخر احتياطها را نوشته است :
لا يترك
فقط در چند مورد كه صاحب عروه احتياط نموده ، فتوى داده است و يا متذكر شده است كه موافق با احتياط مستحب چنين است .
در هر حال ، ايشان نيز خيلى قليل الفتوى بوده است .