آقا این گونه بود
در مجلسى كه بعضى از فضلاى محترم در كنار فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى(قدس سره)مشغول بحث وسؤال وجواب بودند، مناسبتى پيش آمد و و ذكر نام عالم بزرگوار، شهيد محمد باقر صدر(رحمه الله) شد
تسلّط مرحوم ميرزا(قدس سره) به فروعات
حجت الاسلام والمسلمين آقاى مشكاة مى گويد: در مجلسى كه بعضى از فضلاى محترم در كنار فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى(قدس سره)مشغول بحث وسؤال وجواب بودند، مناسبتى پيش آمد و و ذكر نام عالم بزرگوار، شهيد محمد باقر صدر(رحمه الله) شد كه ناگهان مرحوم ميرزا جواد تبريزى(قدس سره)گفتند: من اولين بار اين شخصيت را در كنار مرحوم سيد خويى(قدس سره)ديدم و ايشان با سيد خويى(رحمه الله) فقط عربى حرف مى زد و من و سيد به كلام آذرى سخن مى گفتيم. مناسبتى پيش آمد فرعى مطرح شد و من و سيد خويى(قدس سره) بحثمان گرفت و بحث كمى شديد شد، به طورى كه شهيد صدر در خصوص مسئله حساس شد و از سيد خويى(رحمه الله) سؤال كرد اين شيخ چه مى گويند؟ سيد خويى(رحمه الله) مسئله را به عربى به ايشان بيان كرد ناگهان شهيد سيد محمد باقر صدر(رحمه الله)نگاهى به من (مرحوم ميرزا(قدس سره)) كرد و صورت خود را به سوى سيد خويى(رحمه الله)برگرداند و فرمود: در اين مسئله قول ميرزا(قدس سره)صحيح است و كلام ايشان مبنايى است.
مرحوم ميرزا(قدس سره) مى گويد: اين اولين ملاقات ما با عالم بزرگوار، شهيد سيد محمد باقر صدر(قدس سره) در عراق بود و از آنجا با هم آشنا شديم.
