آقا این گونه بود
حجت الاسلام شيخ بندانى نيشابورى مى گويد: بعد از آنكه دروس سطح خود را در نيشابور به پايان رساندم، تصميم گرفتم به قم منتقل شوم و در آنجا مشغول درس و بحث شوم. وليكن مردد بودم كه در درس كدام يك از علماى بزرگ قم شركت كنم
مرحوم ميرزا(قدس سره) و جريان خوابى مهم
حجت الاسلام شيخ بندانى نيشابورى مى گويد: بعد از آنكه دروس سطح خود را در نيشابور به پايان رساندم، تصميم گرفتم به قم منتقل شوم و در آنجا مشغول درس و بحث شوم. وليكن مردد بودم كه در درس كدام يك از علماى بزرگ قم شركت كنم و برايم علاوه بر درس، ولاى استاد بسيار مهم بود و دوست داشتم استادى بيابم كه فانى در اهل بيت(عليهم السلام) باشد، به خصوص در رابطه با ولايت حضرت اميرالمؤمنين، على بن ابى طالب(عليه السلام) و صديقه شهيده، حضرت زهرا(عليها السلام)و عزادارى حضرت سيد الشهداء(عليه السلام); از اين رو بر آن شدم كه به ائمه هدى(عليهم السلام) متوسل شوم. بر خودم تكليف كردم كه يك سرى اعمال را انجام دهم و از اهل بيت(عليهم السلام)كمك مى خواستم تا مرا يارى كنند و توفيق دهند. حدود يك ماه از توسّلم نگذشته بود كه يك شب، قبل از اذان صبح خواب ديدم كه در نيشابور، كنار قبر محدث بزرگ، فضل بن شاذان، چند نفر از مراجع بزرگوار شيعه به همراه چند نفر از دوستانم، كه اهل منبر بودند، نشسته اند. در صدر مجلس شخص بزرگوارى جلوس كرده بود كه نشناختم و در كنار ايشان فقيه راحل مقدس، ميرزا جواد تبريزى(قدس سره) نشسته بودند. هنگامى كه بنده وارد شدم، يكى از دوستان منبرى به من گفت (در حالى كه به آن شخص جليل القدر اشاره مى كرد كه در صدر مجلس بود): آن بزرگوار، فضل بن شاذان نيشابورى است. رفتم، سلام عرض كردم و پيشانى ايشان را بوسيدم و مطالبى عرض كردم. دعا فرمودند، سپس بدون اينكه در مورد حاجتم و مسئله درس خارج سؤال كنم، فرمودند: فلانى! در درس اين بزرگوار شركت كن و به فقيه مقدس راحل، ميرزا جواد تبريزى(قدس سره) اشاره كردند. سراسيمه از خواب بيدار شدم و در خصوص ميرزا(قدس سره) تحقيق كردم. پى بردم كه ايشان چه انسان عظيم الشأنى است و بعد از آمدن به قم در محضر ايشان تلمذ كرده و چه استفاده ها كردم. واقعاً رحلت ايشان ضربه بزرگى براى تشيع بود; زيرا وجود ايشان نعمت الهى بود كه خيلى ها قدر او را ندانستند.
ايشان در اين قرن اخير تحول عظيمى در علم و ولاى اهل بيت(عليهم السلام)ايجاد كردند و واقعاً از هر جهت براى سايرين الگو بودند، نگاه به مرحوم ميرزا(قدس سره)براى ديگران درس بود. حركات و سكنات اين مرد بزرگ آن قدر حساب شده و دقيق بود كه هر كسى كه از ايشان كمى شناخت پيدا مى كرد، شيفته ايشان مى شد و گواه اين مطلب تشيع جنازه بى نظير ايشان بود كه چگونه مردم بر سر و سينه زنان اشك مى ريختند و رحلت آن مرد «يومٌ على آل الرسول عظيم» بود.
