درس هایی از سازندگی
مرحوم ميرزا(قدس سره) و شهريه طلّاب
يكى از مواردى كه فقيه مقدس، ميرزا جواد تبريزى قدس سره در حوزه بنيان نهاد و سپس برخى مراجع ديگر آن را اجرا كردند، مسئله تقسيم شهريه بين افرادى است كه در حوزه فقط مشغول درس حوزوى بودند، و به همين سبب مقرر شد شهريه عده زيادى از شاغلين حذف شود. در آن زمان، حذف شهريه تمام طلاب شاغل بسيار مشكل بود؛ به طورى كه بارها و بارها به مرحوم ميرزا قدس سره گفته شد: آقا اين كار بسيار مشكل و دشمن ساز است. ايشان مى فرمود: « اين اموال متعلق به ولى عصرعليه السلام است و من اذن ندارم در هر مورد و كارى مصرف كنم، رضايت ديگران شرط نيست، رضايت امام زمان عليه السلام شرط است و من نمى توانم قبول كنم كه شاغلين با توجه به اينكه حقوق كافى دارند، بتوانند از شهريه حوزه هم استفاده نمايند.» مرحوم ميرزا قدس سره با قاطعيت فرمودند: « شهريه ما فقط به افراد ممحض در درس تعلق مى گيرد.»
فرزند مرحوم ميرزا قدس سره مى گويد: بعد از قطع شهريه، بعضى به مرحوم ميرزا قدس سره جسارت كردند؛ وليكن ايشان هيچ گونه عكس العملى نشان نداد و تمام آن گفتارها را تحمل كرد و مى فرمود: گاهى ممكن است انسان در عمل به تكليف با موانعى مواجه شود؛ وليكن من مى خواهم آنچه را كه رضايت امام زمان عليه السلام است، عمل كنم و به نظر من رسيده كه اين اموال بايد در حوزه و به افرادى كه فعلاً فقط مشغول درس حوزه هستند مصرف شود. حتى بعضى با جسارت به آن فقيه راحل قدس سره در روزنامه مقاله اى تحت عنوان« قطع و وصل » چاپ كردند كه مرحوم ميرزا قدس سره بعد از اطلاع يافتن از اين نوشته، با كمال تواضع فرمودند:« من به تكليف خود عمل كرده ام و اجرش را هم ان شاء الله دريافت خواهم كرد. مهم نيست، هرچه مى خواهند، بگويند، مهم رضايت صاحب الامر والزمان عليه السلام است.»
