درس هایی از ولاء

ما نايب عام امام‏(عليه السلام) نيستيم حجت الاسلام والمسلمين شيخ على دهنين مى ‏گويد:
خدمت مرحوم ميرزا جواد تبريزى ‏قدس سره رسيدم و چون بحث خارج خمس را مشغول بودم، در خصوص نيابت عامه فقيه از مرحوم ميرزاقدس سره سؤال كردم كه حضرتعالى خود را نايب عام امام ‏عليه السلام مى ‏دانيد؟ ايشان‏ قدس سره لبخند مليحانه‏ اى زد و گفت: خير! گفتم: بعضى آقايان در مباحث خود، بزرگان را نايب عام مى ‏دانند و فعلاً كارى كه شما مى ‏كنيد همين است، فرمودند: خير! من به عنوان نايب عام كارى را انجام نمى ‏دهم. من به عنوان آنكه مى ‏توانم يك تكليف را ادعا كنم اقدام به آن مى ‏نمايم، نسبت به ما حسن ظن هست ما هم به تكليف عمل مى ‏كنيم و هرچه انجام مى ‏دهيم به اعتبار اداى تكليف است، اما اينكه من خود را نايب امام‏ عليه السلام بدانم و تصرف كنم، اين طور نيست.
اميد است كه اين اداى وظيفه مورد رضايت ولى عصرعليه السلام باشد، من نايب عام امام‏ عليه السلام نيستم، فقط خدمتگذار هستم و تا آن وقت كه تكليف داشته باشم عمل مى ‏كنم و خود نمى ‏توانم اين مسئوليت را از خودم سلب كنم، خداوند به من توفيق دهد اين امانت را به مقصد برسانم. متصدى بعضى امور هستيم و كارى را هم كه مى ‏توانيم انجام دهيم محدود است.