درس هایی از ولاء
ميرزاى تبريزى(قدس سره) و علاقه فراوان به خطباء ويژگى خاص ديگرى كه فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى قدس سره داشتند و كمتر در افراد ديگر مشاهده مى شد، علاقه فراوان به خطباء بود و اگر اهل منبر به ديدارشان مى آمد و ايشان كه او مى فهميدند خطيب حسينى است از جاى خود بلند شده و سعى مى كردند او را نزديك خود بنشانند، سپس ضمن لبخند از حال آنها سؤال كرده و مى فرمودند: خوشا به حالتان كه خادم امام حسين عليه السلام هستيد. اين توفيق بزرگى است كه خدا به شما اعطا كرده و من چقدر دوست داشتم يك منبرى باشم تا بتوانم در منبر به قضاياى اهل بيت عليهم السلام خدمت كنم. مرحوم ميرزاقدس سره نصيحت مى كرد كه اهل منبر بايد مردم را با قضاياى مظلوميت اهل بيت عليهم السلام بيشتر آشنا سازند. من هم زمانى كه نجف بودم، ايام تبليغ موفق مى شدم به مناطق ترك زبان عراق از جمله «بشير» سفر كنم و از آن سفرها بسيار عنايات ديدم و خداوند متعال ابواب رحمت خود را بر من باز كرد. يك خطيب اگر با اخلاص خدمت كند و به مردم آگاهى دهد، علاوه بر مقام رفيعى كه در آخرت نصيب او خواهد گرديد در دنيا به كسى محتاج نخواهد شد.
