درس هایی از ولاء
سوزش پاى مرحوم ميرزا(قدس سره) مؤسس فاطميه و بزرگ پرچمدار انقلاب ايام فاطميه به عاشوراى ديگر، فقيه مقدس ميرزا جواد تبريزى قدس سره در گرماى سوزان و با پاى برهنه همه ساله سوم جمادى الثانى روز شهادت حضرت زهراعليها السلام جهت عرض ادب به ساحت مقدس فاطمه معصومه عليها السلام همراه با فضلا، طلاب و متدينين به سوى حرم مطهر روانه مى شدند. سال 1383 گرما سوزان بود و مرحوم ميرزاقدس سره با پاى برهنه خارج شدند و گرماى سوزان موجب سوزش پاى مرحوم ميرزاقدس سره شد. بعد از مراجعه به دفتر مرحوم ميرزاقدس سره با توجه به زخمى كه كف پايشان ايجاد شده بود به درمان و تميز نمودن آن مشغول شدند. در آن هنگام حجت الاسلام والمسلمين شيخ على دهنين احسائى و آقا زاده مرحوم ميرزاقدس سره در اتاق نزد مرحوم ميرزاقدس سره بودند، ناگاه مرحوم ميرزاقدس سره رو به شيخ على دهنين كرده و فرمودند: «اى شيخ ما! اين هندى ها و پاكستانى ها كه در ايام محرم تأسياً به درد و رنجهاى امام حسين عليه السلام روى آتش (ذغال گداخته) حركت مى كنند و مى گويند پاهايشان نمى سوزد و احساس (درد و سوزش) نمى كنند راست مى گويند؛ زيرا شما ببين كف پايم از سوزش زخم شده اما من در طول مسير حركت، سوزشى احساس نكردم.»