درس هایی از ولاء

ميرزاى تبريزى ‏قدس سره و بهترين لحظات زندگى از فرزند فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى ‏قدس سره سؤال شد كه بهترين لحظه زندگى آقاقدس سره چه و كجا بوده است؟
فرزند مرحوم ميرزاقدس سره می ‏گويد: لحظه‏اى كه آقاقدس سره در مجلس عزاى اهل بيت‏ عليهم السلام نشسته و در حال گوش دادن به روضه باشند و حلاوت معنويت آن لحظه‏اى است كه منبرى متعرّض به مصائب اهل بيت‏ عليهم السلام می ‏شود، و مورد ديگر كه حلاوت معنوى بر مرحوم ميرزاقدس سره داشت آن لحظه‏اى بود كه ايشان در حال مطالعه يا درس دادن بودند. به درس و بحث عشق می ‏ورزيدند و با تمام وجود تلاش می ‏كردند كه شاگردان فاضل و آتيه‏ دار تربيت دهند و آثارى مفيد بر جاى بگذارند.
مرحوم ميرزاقدس سره در مجلس عزا واقعاً بی ‏تاب می‏شد و بارها و بارها به اطرافيان می ‏فرمودند: به منبرى بگوييد زياد مصيبت بخواند و خود مرحوم ميرزاقدس سره مانند ابر بهارى اشك می‏ريخت و با دستمال سياهى كه مختص پاك كردن اشك‏هايشان بود، صورت نورانى خود را پاك می ‏كردند؛ به خصوص در مجلس بی ‏بى حضرت فاطمه زهراعليها السلام، حضرت سيدالشهداءعليه السلام و حضرت ابوالفضل العباس‏ عليه السلام بی تاب می‏شدند و آن گونه ابراز ارادت می ‏كرد كه هر بيننده‏اى را شيفته می ‏نمود، از اين رو آن مرحوم‏ قدس سره می ‏فرمودند: بهترين لحظات من آن وقتى است كه منبرى مشغول به مصيبت می‏شود. ايشان در زمان حياتشان هر پنجشنبه مجلس روضه منعقد می ‏كردند و خود نيز مانند ساير مردم می ‏نشستند و اشك می ‏ريختند و بعد از روضه مشاهده می‏شد آن قدر اشك ريخته ‏اند كه چشم‏هايشان از شدت گريه سرخ شده است.