درس هایی از ولاء
علاقه مرحوم ميرزاقدس سره به مجلس روضه معروف بود كه وقتى فقيه اهل بيت، ميرزاى تبريزى قدس سره در مجلس روضه حاضر می شدند به شدت گريه می كردند؛ به طورى كه تأثير عجيبى بر حاضرين در آن مجلس میگذاشت و طلاب، به خصوص طلاب جوان غرق در چهره نورانى اين فقيه می شدند كه چگونه در مصائب اهل بيت عليهم السلام همچون ابر بهارى اشك میريزند. مرحوم ميرزاقدس سره هميشه به فرزند خود می فرمودند: به منبریها بگوييد بيشتر روضه بخوانند. ايشان عاشق روضه اهلبيت عليهم السلام بودند و با كمال تواضع با آن دستمال سياهى كه وصيت كرده بود در قبر همراهشان دفن شود، اشكهاى خود را پاك می كردند و با آن حالت ملكوتى، فانى در حب اهل بيت عليهم السلام می شدند و در مظلوميت آنان به شدت اشك می ريختند و علاوه بر آنكه خود گريه شديد می كردند توجه داشتند كه حاضرين هم حالت بكاء به خود بگيرند و اگر مشاهده می كردند كسى بى تفاوت نشسته است يا خود تذكر میدادند يا به ديگران اشاره می كردند كه تذكر دهيد و دوست داشتند مجلس روضه به طول انجامد و هر پنج شنبه صبحها مجلس عزا در دفتر اقامه می كردند و خود عاشقانه در آن شركت می كردند و به مقام والاى اهل بيت عليهم السلام عرض ادب داشتند.