اعتکاف
مرحوم ميرزا معتقد بودند كه مؤمنين، به خصوص طالبان علم بايد براى زندگى خود برنامه ريزى داشته باشند؛ زندگى‌ای همراه با اهداف و آرزوهاى مشروع كه بتواند ضمن تأمين معاش، انسان را از انحرافات دنيا در امان بدارد.
مرحوم ميرزا معتقد بودند كه مؤمنين، به خصوص طالبان علم بايد براى زندگى خود برنامه ريزى داشته باشند؛ زندگى‌ای همراه با اهداف و آرزوهاى مشروع كه بتواند ضمن تأمين معاش، انسان را از انحرافات دنيا در امان بدارد. انسان نبايد در دوران جوانى ارتباط معنوى خود را فراموش كند، به طورى كه اگر پا به سن گذاشت، متوجه شود كه توشهاش خالى است و ديگر رمقى براى جبران گذشته وجود ندارد. قبل از آنكه فرصت فوت شده و صداى واحسرتا بلند شود، عزم خود را جزم كنيد و همراه با وسيله قرار دادن اهل بيت: از معبود خود كمك بخواهيد.
اگر آن گونه نباشيم كه خدا و اهل بيت: دوست دارند، درب‌هاى رحمت باز نخواهد شد. يكى از بزرگان تبريز مىگفت: زمانی که ما در مدرسة طالبیة تبريز درس مىخوانديم، وعده گذاشته بوديم كه نوبتى، هر هفته يكى از دوستان نان حجره را تهيه كند، كه عمده غذاى طلاب در آن زمان نان بود. مىگويد: هفته اى كه نوبت من بود، متأسفانه هيچ مبلغى جهت خريد نان نداشتم و خجالت زده شده بودم. به حجره وارد شدم. وقتى دوستان دیدند نان به همراه ندارم، متوجه موضوع شدند اما سخنى به زبان نياوردند. آماده بوديم تا در همان حال استراحت نماييم كه ناگهان متوجه شدم درب حجره زده شد. درب را باز كردم، شخصى مبلغى را داد و گفت: اين مبلغ متعلق به طلاب است! مبلغ را از او گرفتم. در فكر فرو رفتم كه اين وقت ظهر او چه كسى بود! مجدد درب را باز كردم، ديدم اثرى از آن آقا نبود. هر چه جستجو كردم موفق به يافتن شخص نشدم. خدا را شكر كردم. اين واقعه مرا قانع كرد كه كسى هست، كه به فكر طلاب است ولیكن چرا ما از آن غافليم و اين محبت و نهایت نبود، مگر پيوند و اخلاص بعضى از طلابى كه با ما بودند. ايمان كامل بعضى افراد توانست محبت معبود را جذب كند و با لطف و كرم الهى، آن هفته نان دوستان تأمين شد. اگر طالب علم يقين كند كه صاحبى دارد كه در هر لحظه مراقب اوست، سعى مىكند بر حركات و گفتار خود مراقبت کرده و طورى گام بردارد كه رضايت امام زمان را جلب كند؛ زيرا كه رضايت او، رضايت خداست. اگر طلبه ملتزم شد، امام زمان دست او را خواهد گرفت، به او توفيق خواهد داد و تمام درب‌هاى سعادت به روى او باز خواهد شد.
