اعتکاف
فرزند مرحوم ميرزا مىگويد: يك روز از والد سؤال كردم: آقا! بفرماييد كه آيا كسى از امام زمان در مكاشفه و يا خواب سؤال كرده كه از اين طلاب راضى است يا خير با توجه به اینکه بعضی مصداق.....؟
فرزند مرحوم ميرزا مىگويد: يك روز از والد سؤال كردم: آقا! بفرماييد كه آيا كسى از امام زمان در مكاشفه و يا خواب سؤال كرده كه از اين طلاب راضى است يا خير با توجه به اینکه بعضی مصداق.....؟ زيرا اگر او راضىباشد تمام مشكلات حل است؟
ديدم اشك در چشمان ايشان حلقه زد و ضمن آنكه دست خود را به طرف سينه خود نزديك مىكردند، فرمودند: چرا فرزندم! از آقا امام زمان اين سؤال شده است، امام زمان ابتدا اشك ريختند و آن گاه دست مبارك خود را به سينه زدند و در حالى كه اشك مىريختند، فرمودند: اگر راضى نباشم چه كنم! (البته مرحوم ميرزا نفرمودند چه كسى اين توفيق را داشته كه از محضر امام اين سوال را بپرسد)
خود ايشان نيز منقلب شدند و اشك از چشمان مباركشان جارى شد، سؤال كردم: مراد از كلام امام كه فرمود، اگر راضى نباشم چه كنم، چيست؟
مرحوم ميرزا فرمودند: مراد امام زمان (روحى له الفداء) اين است كه طلبه در نهايت، تبليغ دين مىكند، براى كارهاى خير اقدام کرده و دين را به مردم تفهيم مینماید. مسائل شرعی مردم را حل مىكند و خدمات دينى ارائه میدهد و تمام اين خدمات در نهایت مد نظر امام زمان است هر چند كه كم باشد؛ از این رو همان اعمال هم مورد قبول ولى عصر (روحى له الفداء) قرار خواهد گرفت.
آنگاه استاد فرمودند: طلبه بايد از آن ابتدا به معنويت توجه كند و اگر جوان خود را در آن دوران ساخت و از خدا و اهل بيت: كمك خواست و به ريسمان آنان چنگ زد، در آينده موفق خواهد شد؛ زيرا در جوانى، ريشة انسان تقويت مىشود. اگر طلبه به دنبال معنويت و معرفت رفت؛ يعنى علاوه بر جديت در درس، در تهذيب نفس هم تلاش كرد، موفق خواهد شد؛ اما اگر آن را به تعویق انداخت و روزها و شبهاى خود را به مسائل ديگر گذراند، نمىتواند توفيقى بيابد و خدمتى انجام دهد. در هرحال جوان بايد اين فرصتها را غنيمت بشمارد و از خدا كمك بخواهد تا او را موفق بگرداند. عزيزانى كه موفق به حضور در مراسم اعتكاف، شب زندهداری مىشوند، زياد توسل كنند، در اين مجالس بيشتر حالت التماس و گريه داشته باشيد و مجالس را با ذكر، دعا، و بيان فضایل اهل بيت: بگذرانيد. ملتزم به دعاهايى شويم كه خيلىها آنها را خواندند و نتيجه گرفتند و چه مراتب معنوى خوبى كسب كردند و توفيق پيدا کرده به دين خدمت كنند و اثرى از خود باقى بگذارند. به وسوسه بعضی از منحرفین که هر روز در خصوص زیارت مقدسه شبهه وارد میکنند گوش ندهید. مرحوم میرزا عاشق توسل و شب زندهداری بودند و طلاب و مؤمنین بارها مشاهده میکردند که مرحوم میرزا قبل از باز شدن دربهای حرم به انتظار ایستاده است و او میگوید: منتظر بود تا با استفاده از فضای معنوی حرم مطهر با معبود خود راز و نیاز کند.