زی طلبگی
تا چه اندازه شوخى كنم؛ زيرا در مدرسه بعضى از دوستان اصلاً شوخى نمىكنند و نمىخندند و بعضى دائما در حال شوخی و خنده هستند
فرزندم! شوخى و خنده، حكم نمك در غذا را دارد، انسان بايد از شوخى و خنده زياد بپرهيزد، به خصوص طلبه جوان كه دوران سازندگى خود را مىگذراند و خداى ناكرده شوخى و خنده زياد موجب دلمردگى مىشود و اگر خداى ناكرده اين اتفاق بيفتد خارج شدن از آن حالت بسيار سخت است. هر كارى مىكنيد معقول باشد تا نگويند اين چه طلبهاى است كه وقت خود را صرف مزاح و شوخى مىكند و براى چه اين فرد، طلبه شده و خنده زياد شخصيت شما را نزد متدينين كمرنگ مىكند. با دوستان متدين و مؤمن خود مىتوانيد جملات معقول و موزون رد و بدل كنيد اما بايد مواظب باشيد كه دروغ، تهمت، بهتان، افترا و ايذاء كسى در آن نباشد؛ در سخن گفتن و شوخى معقول تمام جوانب شرعى و اخلاقى را در نظر بگيريد. فرزندم! وظيفه فعلى شما درس خواندن و توكل به ايزد منان است، كارى كنيد كه رضايت امام زمانعليه السلام در آن باشد. شكل ظاهرى و حركت شما نيز به گونهاى باشد كه اگر كسى شما را ديد از خُلق و التزام شما لذت ببرد و مصداق كونوا لنا زيناً باشيد، خداوند به شما توفيق بدهد.