زی طلبگی
ميرزاى تبريزى قدس سره و استفاده از تعطيلات درسى
فاضل محترم حجت الاسلام سيد محمد صادق طباطبائى شيرازى مىنويسد: مرحوم ميرزاى تبريزىقدس سره از نوادر فقاهت در دوران كنونى بودند و در وصيت نامهشان فرمودند: من چهل سال است كه معناى تعطيلات را نفهميدهام آيا حوزه نجف و قم در زمان ايشان تعطيلات نداشته است مسلماً حوزه در زمان ايشان تعطيل بوده لكن خود آن بزرگوار در ايام تعطيلات به ساير كارهاى علمى مشغول بودند و يادمان نرود علاوه بر تحصيل از جمله فضلاى نجف كه تبليغ مىرفتند آن بزرگوار بود كه ساليانى در مناطق بشير، تسعين، طوز خرماتو مشغول تبليغ بودند )بعضى تحوّل ايجاد شده در آن منطقه به بركت زحمات اين استاد فرزانه است( وقتى عدد چهل را از عدد ساليان عمر نازنين آن عزيز سفر كرده كسر كنيم خواهيم فهميد كه منظورشان چهل سالگى به بعد بود كه يعنى از چهل سالگى تا پايان عمر معنى تعطيلى را نفهميدند و اين به خاطر همان اشتغالات علمى معظم له بوده است.
فرزند مرحوم ميرزاقدس سره مىگويد: مرحوم ميرزاقدس سره دائماً در دفتر، منزل مشغول بودند و اينكه مىگويند تعطيلات را احساس نكردند را مىتوان به تلاش در تدوين موسوعه رجالى ايشانقدس سره اشاره كرد كه در روزهاى تعطيل آن را مىنوشتند و بيش از 20 سال مشغول آن بودند. تمام تقريرات درس خود را در ايام تعطيل و قبل از درس ثبت مىكردند و دهها دفتر به جاى مانده به قلم ايشان، گوياى اين مطلب است، موسوعه صراط النجاة كه 12 جلد آن به چاپ رسيده است، نشان از حركت بى وقفه علمى ايشانقدس سره دارد. ايشان در تمام شبانه روز به جز وقتى را كه براى استراحت و تهجد و كارهاى شخصى قرار داده بودند، بقيه وقت را، كتاب به دست يا قلم به كاغذ مشغول بودند و مىفرمودند در قبر استراحت خواهم كرد تا فرصت هست بايد در نشر علوم و معارف اهل بيتعليهم السلام تلاش كرد.
