Menu

آیت الله سید رضا بهاءالدینی

تهذيب انبيا

انبيا: تهذيب و سازندگي را از خود شروع مي‌کردند، آن‌گاه به محيط خانواده مي‌پرداختند و سپس به جامعه روي مي‌آوردند و در صدد تهذيب و تطهير و تربيت جامعه بر مي‌آمدند. انبيا: تهذيب و سازندگي را از خود شروع مي‌کردند، آن‌گاه به محيط خانواده مي‌پرداختند و سپس به جامعه روي مي‌آوردند و در صدد تهذيب و تطهير و تربيت جامعه بر مي‌آمدند. انبيا و اولياي الهي، در اثر تهذيب و رياضت نفس، چون خورشيد تابان مي‌درخشيدند و اطراف خود را روشن و نوراني مي‌کردند و هر کس مستعد بود، بر اثر نورانيت شمسِ نبوّت و قمرِ ولايت، هدايت مي‌يافت. روش تربيتي انبيا و اوليا عملي بود؛ نه حرفي. حرکات و سکنات و اعمال انبيا، همه تعليم و هدايت است. انبيا و اوليا: به دنيا به عنوان ابزار و طريقت مي‌نگريستند، نه به عنوان موضوعيت. انبيا: دنيا را به صورت منفي طرد نمي‌کردند، لکن انغمار و فرو رفتن در دنيا و موضوعيت براي آن قائل شدن را رد مي‌کردند. رجل الهي دنيا را در خدمت دين به کار مي‌گيرد و کساني که بر اساس وهم و ماديّت زندگي مي‌کنند، دين را به خدمت دنيا مي‌گيرند.

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا