آیت الله سید رضا بهاءالدینی

انسان مختار است که در مسير روحانيت حرکت کند، يا در مسير ماده و جسمانيت. به او اختيار داده‌اند که در مسير عقل و نورانيت حرکت کند،‌ يا در مسير شيطان و ظلمت. انسان مختار است که در مسير روحانيت حرکت کند، يا در مسير ماده و جسمانيت. به او اختيار داده‌اند که در مسير عقل و نورانيت حرکت کند،‌ يا در مسير شيطان و ظلمت. و اين اختيار، خيلي واضح و هويداست. حرکت انسان از روي اختيار است و مثل موت و حيات نيست، که يک حرکت اضطراري است. مثل حرکت از جماد به نبات و از نبات به حيوان و از حيوان به انسان نيست، که يک حرکت قهري است. بلوغ و شباب و کمال انسان در اختيار او نيست؛ ولي حرکت در راه حق و راه باطل در اختيار اوست. اختيار دارد که راه معصيت را پيش گيرد، يا راه اطاعت را. اگر به راه حق رفت، نورانيت پيدا مي‌کند. نورانيّتي که «رحمة للعالمين» است.