آیت الله سید رضا بهاءالدینی

اگر اقتصاد از راه خداي تعالي و از راه مشروع به دست آمد، صرف قضاي حوائج مي‌شود. اين‌که مي‌بينيد اقتصاد صرف لش‌بازي‌ها و عياشي‌ها مي‌شود اگر اقتصاد از راه خداي تعالي و از راه مشروع به دست آمد، صرف قضاي حوائج مي‌شود. اين‌که مي‌بينيد اقتصاد صرف لش‌بازي‌ها و عياشي‌ها مي‌شود، به خاطر اين است که از راه باطل به دست آمده است. اگر خدا سلامت را نصيب کسي کرد، نبايد آن را مجّاني مصرف کند، صرف لش بازي‌ها نکند. آن نيروي حاصل از سلامت، بايد صرف اطاعت خدا شود. اين نيرو مجّاني به دست تو نيامده است. مي‌تواني از آن استفاده کني. اگر صرف در طاعت خدا شد، به نفع خود توست. فرض کن سي سال هم لب دريا رفتي و خوش بودي، الآن چه هستي؟ الآن يک انسان مسخ شدة از انسانيت هستي. حالا بگو ما پنجاه سال خوش بوديم. منشأ آن خوشي، مثل خوشي حيوانات است. اين خوشي نبوده است، آقا! نفهميدي. گمان کرده‌اي به اين دنيا آمده‌اي که فقط چيزي بخوري و بروي؟! مثل الاغي که به يک آب و علفي رسيده باشد.