مواسات با سیدالشهدا (ع)
خداوند! ... به کشندگان حسین (ع) و یاری دهندگان دشمن او و آنان که او را کمک نکنن برکت مده
امیرالمومنین (ع) در جنگ صفین از زمین کربلا عبور نموده و خاک آن را برداشته و بو نموده و فرمود:
"خداوند! ... به کشندگان حسین (ع) و یاری دهندگان دشمن او و آنان که او را کمک نکنن برکت مده"
ابن عباس میگوید:
"...سپس گریست گریهای طولانی و ما نیز با او گریستیم تا آن که از بسیاری گریه از صورت بر زمین خورد و مدت زیادی به حالت غش بود..."[1]