Menu

هر بنده‌ای با دیدگان گریان محشور می‌گردد مگر گریه‌کنندگان بر جدم حسین (ع) که در حالی محشور می‌گردد که دیده‌اش روشن است و مژده به او می‌رسد و شادمانی بر چهره‌اش نمودار است.

امام صادق (ع) فرمودند:

"هر بنده‌ای با دیدگان گریان محشور می‌گردد مگر گریه‌کنندگان بر جدم حسین (ع) که در حالی محشور می‌گردد که دیده‌اش روشن است و مژده به او می‌رسد و شادمانی بر چهره‌اش نمودار است. خلایق در بیم و هراسند در حالی که اینان ایمن می‌باشند و خلایق عرضه می‌شوند، در حالی که اینان زیر عرش و در سایه آن با امام حسین (ع) هم‌سخن خواهند بود. از سختی روز حساب ترسان نیستند، به ایشان گفته می‌شود: داخل بهشت شوید، پس امتناع می‌ورزند و سخن و مجلس آن حضرت را بر می‌گزینند و همانا حوریان به آن‌‌ها پیغام می‌دهند: ما اشتیاق شما را داریم، پس آن‌ها به سوی حورالعین سر بر نمی‌دارند، به جهت آنچه از خوشی و بزرگواری در مجلسشان می‌بینند"[1]



[1] .

 

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا