خداوند تبارك و تعالى بيست و چهار هزار سال پيش از خلقت كعبه زمين كربلاء را آفريد و آنرا مقدس و مبارك قرار داد و پيوسته قبل از خلقت مخلوقات مقدس و مبارك بود تا آن را برترين زمين در بهشت نمود و برترين منزل و مسكنى قرارش داد كه اولياء و دستانش در بهشت در آن سكنا مى گزينند
حضرت ابا عبد الله عليه السلام به شخصى از دوستانش فرمودند.
فلانى به زيارت قبر ابى عبد الله الحسين عليه السلام مى روى ؟
آن شخص گفت : بلى من هر سه سال يا دو سال يك مرتبه به زيارتش مى روم .
حضرت در حالى كه صورتشان زرد شده بود فرمودند:
به خدائى كه معبودى غير از او نيست ، اگ ر او را زيارت كنى برتر است براى تو از آنچه در آن هستى !
آن شخص عرض كرد: فدايت شوم آيا تمام اين فضل براى من هست ؟
حضرت فرمودند:
بلى به خدا سوگند، اگر من فضيلت زيارت آن حضرت و فضيلت قبرش را براى شما بازگو كنم به طورى كلى حج را ترك كرده واحدى از شما ديگر به حج نمى رود، واى بر تو آيا نمى دانى خداوند متعال بواسطه فضيلت قبر آن حضرت كربلا را حرم امن و مبارك قرار داد پيش از آنكه مكه را حرم امن نمايد؟
ابن ابى اليفور مى گويد: محضرش عرضه داشتم : خداوند متعال حج و زيارت بيت الله را بر مردم واجب كرده ولى زيارت قبر امام حسين عليه السلام را بر مردم واجب نكرده است پس چطور شما چنين مى فرمائيد ؟
حضرت فرمودند:
اگر چه همين طور است ولى در عين حال خداوند متعال فضيلت زيارت آن حضرت را اين گونه قرار داده است .
مگر نشنيده اى كلام اميرالمومنين عليه السلام را كه فرمودند: كف پا سزاوارتر است به مسح نمودن از ظاهر و روى پا ولى در عين حال حق تعالى مسح روى پا را بر بندگان واجب كرده است ؟!
و نيز مگر نمى دانى اگر حق تعالى (محل محرم شدن )به خاطر شرافتى كه در حرم هست افضل و برتر بود ولى خداوند متعال آن را در غير حرم قرار داده است .
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
زمين كعبه در مقام مفاخرت گفت : كدام زمين مثل من است ، و حال آن كه خداوند خانه اش را بر پشت من بنا كرده و مردم از هر راه دورى متوجه من مى شوند، و حرم خدا و مامن قرار داده شده ام ؟!!
خداوند متعال به سويش وحى كرد و فرمود:
بس كن و آرام بگير، به عزت و جلال خودم قسم آن چه را كه تو براى خود فضيلت مى دانى در قياس با فضيلتى كه به زمين كربلاء اعطاء نموده ام همچون قطره اى است نسبت به آب دريا كه سوزنى را در آن فرو برند و آن قطره را با خود بردارد، و اساسا اگر خاك كربلاء نبود اين فضيلت براى تو نبود و نيز اگر نبود آنچه كه اين خاك آن را در بر دارد تو را نمى آفريدم و بيتى را كه تو به آن افتخار مى كنى خلق نمى كردم بنابراين آرام بگير و ساكت باش و متواضع و خوار نرم باش و نسبت به زمين كربلا استنكاف و استكبار و طغيانى از خود نشان مده و الا تو را فرو برده و در آتش جهنم قرارت مى دهم .
حضرت ابو جعفر عليه السلام فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى بيست و چهار هزار سال پيش از خلقت كعبه زمين كربلاء را آفريد و آنرا مقدس و مبارك قرار داد و پيوسته قبل از خلقت مخلوقات مقدس و مبارك بود تا آن را برترين زمين در بهشت نمود و برترين منزل و مسكنى قرارش داد كه اولياء و دستانش در بهشت در آن سكنا مى گزينند.
حضرت على بن الحسين عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال بيست و چهار هزار سال قبل از اينكه زمين كعبه را خلق كند و آن را حرم قرار دهد زمين كربلاء را آفريد و آن را حرم امن و مبارك گرداند، و هر گاه حق تعالى بخواهد كره زمين را لرزانده و حركتش دهد (شايد كنايه از قيامت باشد)زمين كربلاء را همراه تربتش در حالى كه نورانى و شفاف هست بالا برده و آن را در برترين باغ هاى بهشت قرار داده و بهترين مسكن در آنجا مى گردانش و ساكن نمى شود در آن مگر انبياء و مرسلين (يا بجاى اين فقره فرمودند: و ساكن نمى شود در آن مگر رسولان اولوالعزم )اين زمين بين باغ هاى بهشت مى درخشد همان طورى كه ستاره درخشنده بين ستارگان نورفشانى مى نمايد، نور اين زمين چشم هاى اهل بهشت را تار مى كند و با صدائى بلند مى گويد:
من زمين مقدس و طيب و پاكيزه ومباركى هستم كه سيد الشهداء و سرور جوانان اهل بهشت را در خود دارم .
حضرت ابو جعفر عليه السلام فرمودند:
غاضريه مكانى است كه خداوند متعال در آنجا با موسى بن عمران عليه السلام تكلم نمود و با حضرت نوح مناجات كرد، اين زمين كريم ترين و شريف ترين بقاع روى زمين بوده و اگر اين معنا نبود هرگز خداوند متعال اولياء و انبيائش را در آن به وديعه نمى گذارد، پس بر شما است كه قبور ما را در غاضريه زيارت كنيد.
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
غاضريه تربتى است از بيت المقدس
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:
فرزندم در زمينى دفن مى شود كه به آن (كربلاء )مى گويند:
كربلاء بقعه و مكانى است كه در آن قبة الاسلام (مراد بصره است )بوده و اين همان مكانى است كه حق تعالى در طوفان نوح مومنينى را كه به آن حضرت ايمان داشتند همراه ، آن جناب نجات داد و از آن مهلكه رهانيد.
حضرت باقر عليه السلام فرمود:
كسى كه شب عرفه در كربلا بيتوته كرده و آن شب را به عبادت بپا دارد تا وقتى كه مراجعت كند خداوند منان او را از شر آن سال حفظ مى نمايد.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
كربلاء را زيارت كنيد و آن را ترك نكنيد زيرا اين سرزمين بهترين فرزندان آدم عليه السلام را در خود گرفته ، بدانيد و آگاه باشيد هزار سال قبل از اينكه جدم حسين عليه السلام در آن ساكن گردد فرشتگان اين سرزمين را زيارت كرده اند و شبى منقضى نمى شود مگر آنكه جبرئيل و ميكائيل اين مكان را زيارت مى كنند، بنابر اين اى يحيى (مقصود (يحيى پدر فضل )مى باشد )
سعى كن اين مكان از تو فوت نشود و از دستت نرود.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
وقتى اميرالمومنين عليه السلام در بين گروهى از اصحابشان به كربلاء عبور نمودند چشمهاى مباركشان غرق در اشك شد و سخت گريستند سپس فرمودند:
اينجا محل خواباندن مركب هايشان بوده ، واينجا محل گذراندن اثاثشان مى بشاد و اينجا خون هايشان مى ريزد، سپس به زمين خطاب كرده و فرمودند:
خوشا به حالت اى زمين كه بر روى تو خون هاى دوستان خدا مى ريزد.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
اميرالمومنين على عليه السلام با جماعتى از مردم از شهر خارج شده تا به يك يا دو ميلى كربلاء و به محل افتادن شهداء رسيدند سپس فرمودند:
در اين مكان دويست پيغمبر و دويست وصى پيغمبر و دويست سبط پيغمبر قبض روح شده كه تمام آنها شهيد هستند، پس از اين كلام پاى مبارك از ركاب بيرون آورده و در حالى كه روى قاطر بودند آن مكان را طواف كرده و در حين طواف مى فرمودند:
محل خواباندن مركبها، و محل افتادن شهداء، شهداء قبل از ايشان بر آنها سبقت نگرفته اند و كسانى هم كه بعد از آنها خواهند آمد به ايشان ملحق نخواهند شد.
مترجم گويد:
اين عبارت كنايه است از اينكه از بد و خلقت تا انقراض عالم هيچ يك از شهداء مقام و منزلت شهداء كربلاء را ندارند.
حضرت ابا عبد الله عليه السلام مى فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى برخى از زمين ، و آب ها را بر بعضى ديگر تفضيل و برترى داد، پاره اى تفاخر و تكبر نموده و تعدادى از آنها ستم و تعدى نمودند از اينرو آب و زمين نماند مگر آنكه مورد عقاب الهى قرار گرفت زيار تواضع و فورتنى در مقابل خدا را ترك كردند حتى خداوند متعال مشركين را بر كعبه مسلط كرد و به زمزم آبى شور وارد نمود تا طمعش فاسد گرديد.
ولى زمين كربلاء و آب فرات اولين زمين و اولين آبى هستند كه خداوند متعال مقدس و پاكيزه شان نمود و بركت به آنها داد و سپس به آن زمين فرمود:
سخن گو به آنچه خدا تو را به آن فضيلت داده مگر نبوده كه زمين ها و آبها بعضى بر برخى ديگر تفاخر و تكبر نمودند؟!
زمين كربلاء عرضه داشت : من زمين خدا وبده كه من را مقدس و مبارك آفريد، شفاء را در تربت و آب من قرار داد، هيچ فخرى نكرده بلكه در مقابل آن كس كه اين فضيلت را به من داده فروتن و ذليل مى باشم ، چنانچه بر زمين هاى دون خود نيز فخر نمى كنم بلكه خدا را شكر و سپاس مى كنم پس خداوند متعال بواسطه حسين عليه السلام و اصحابش آن سرزمين را مورد اكرام قرار داد و در تواضع و فروتنى و شكرش افزود سپس حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
كسى كه براى خدا تواضع و فروتنى كند حق تعالى او را بلند كند و كسى كه تكبر نمايد وى را پست و ذليل خواهد نمود.
