امام صادق عليه السلام مى فرمودند:
كسى كه از روى شوق و ذوق به زيارت قبر حضرت حسين بن على سلام الله عليهما برود روز قيامت خداوند متعال او را ازجمله آمنين مى نويسد و محسوب مى فرمايد و كتابش) نامه اعمال او( را به دست راستش دهد و در زير پرچم حسين
امام صادق عليه السلام مى فرمودند:
كسى كه از روى شوق و ذوق به زيارت قبر حضرت حسين بن على سلام الله عليهما برود روز قيامت خداوند متعال او را ازجمله آمنين مى نويسد و محسوب مى فرمايد و كتابش) نامه اعمال او( را به دست راستش دهد و در زير پرچم حسين عليه السلام بوده تا داخل بهشت شود پس حق تعالى او را در درجه و مرتبه خودش مكان داده بدرستيكه خداوند متعال عزيز و حكيم مى باشد.
حضرت ابى جعفر عليه السلام فرمودند: كسى كه دوست دارد مسكن و ماوايش بهشت باشد نبايد زيارت مظلوم را ترك كند.
ابو بصير مى گويد: محضر مباركش عرض كردم : مظلوم كيست ؟
حضرت فرمودند:
مظلوم حسين بن على سلام الله عليهما يعنى صاحب كربلاء مى باشد، كسى كه از روى شوق و محبت به رسول الله صلى الله عليه و آله و به اميرالمومنين عليه السلام و به فاطمه عليه السلام به زيارتش رود خداوند متعال او را بر سر سفره هاى بهشتى مى نشاند و وى را با ذوات مقدسه معصومين عليه السلام هم غذا فرموده در حالى كه مردم در حساب مى باشند.
حضرت ابى جعفر عليه السلام فرمودند:
اگر مردم مى دانستند كه در زيارت قبر حضرت حسين بن على عليه السلام چه فضل و ثوابى است حتما از شوق و ذوق قالب تهى مى كردند و بخاطر حسرت ها نفس هايشان به شماره افتاده و قطع خواهد شد.
راوى مى گويد: عرض كردم : در زيارت آن حضرت چه اجر و ثوابى مى باشد.
حضرت فرمودند:
كسى كه از روى شوق و ذوق به زيارت آن حضرت رود خداوند متعال هزار حج و هزار عمره قبول شده برايش مى نويسد و اجر و ثواب هزار شهيد از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب آزاد نموده هزار بنده كه در راه خدا آزاد شده باشند برايش منظور مى شود و پيوسته در طول ايام سال از هر آفتى كه كمترين آن شيطان باشد محفوظ مانده و خداوند متعال فرشته كريمى را بر او موكل كرده كه وى را از جلو و پشت سر و راست وچپ و بالا و زير قدم نگهدارش باشد و اگر در اثنائ سال فوت كرد فرشتگان رحمت الهى بر سرش حاضر شده واو را غسل داده و كفن نموده و برايش استغفار و طلب آمرزش كرده و تا قبرش مشايعتش نموده و به مقدار طول شعاع چشم در قبرش وسعت و گشايش ايجاد كرده و از فشار قبر در امانش قرار داده و از خوف و ترس دو فرشته منكر و نكير بر حذرش مى دارند و برايش دربى به بهشت مى گشايند و كتابش را به دست راستش مى دهند و در روز قيامت نورى به وى اعطاء مى شود كه بين مغرب و مشرق از پرتو آن روشن مى گردد و منادى نداء مى كند: اين كسى است كه از روى شوق و ذوق حضرت امام حسين عليه السلام را زيارت كرده و پس از اين نداء احدى در قيامت باقى نمى ماند مگر آنكه تمنا و آرزو مى كند كه كاش از زوار حضرت ابا عبد الله الحسين عليه السلام مى بود.
محضر مبارك ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم چه اجر و ثوابى هست براى كسى كه حسين عليه السلام را زيارت كند؟
حضرت فرمودند:
كسى كه از روى شوق و ذوق به زيارت حضرت امام حسين عليه السلام رود از بندگان مكرم خداوند منان محو مى شود و در روز قيامت زير لواء و پرچم حضرت حسين بن على عليه السلام بوده تا وقتى كه اين دو بزرگوار داخل بهشت شوند.
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : از خويشاوندان و فرزندانم كسى را ملاقات نكردم مگر وقتى به آنها خبر دادم به اجر و ثوابى كه در زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السلام هست من را تكذيب نموده و گفتند: تو بر حضرت جعفر بن محمد عليه السلام دروغ بسته واين خبر را از پيش خودت مى گوئى !
حضرت فرمودند: اى ذريح مردم را رها كن هر كجا كه مى خواهند بروند، بخدا قسم حق تعالى به زائرين امام حسين عليه السلام مباهات كرده و افتخار مى نمايد و مسافر و زائر را فرشتگان مقرب خدا و حاملين عرش رهبرى مى كنند حتى حق تعالى به فرشتگان مى فرمايد:
آيا زوار حسين بن على عليه السلام را مى بينيد كه از روى شوق و محبت به آن حضرت و علاقه به حضرت فاطمه عليه السلام دخت رسول الله صلى الله عليه و آله به زيارت آمده اند؟ به عزت و جلال و عظمت خود قسم كرامت خويش را بر ايشان واجب كرده ام و ايشان را حتما به بهشتى كه براى دوستانم و براى انبياء و رسل و فرستادگانم آماده كرده ام داخل مى كنم . اى فرشتگان من ! ايشان زوار قبر حسين حبيب محمد رسول الله من بوده و محمد صلى الله عليه و آله حبيب من است و كسى كه من را دوست داشته باشد حبيب من را نيز دوست مى دارد و كسى كه حبيب من را دوست داشته باشد دوست دار حبيبم را نيز دوست دارد و كسى كه نسبت به حبيب من بغض دارد بن من نيز بغض مى ورزد و كسى كه به من بغض مى ورزد بر من واجب است كه به اشد عذاب ، عذابش نموده و به آتش دوزخم او را بسوزانم و جهنم را مسكن و مكانش قرار داده و وى را چنان عذابى كنم كه احدى از اهل عالم را آن طور عذاب نكرده باشم .
