زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را ترك مكن ، آيا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه فرشتگان براى آنها دعاء مى كنند.
امام صادق عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسين بن على عليه السلام بوده كه جملگى ژوليده و گرفته و حزين مى باشند و تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند، رئيس ايشان فرشته اى است كه به او منصور گفته مى شود، هيچ زائرى به زيارت آن حضرت نمى رود مگر آنكه اين فرشتگان با استقبالش مى روند و هيچ وداع كننده اى با قبر آن حضرت وداع نكرده مگر آن كه اين فرشتگان مشايعتش مى كنند و مريض نمى شود مگر آنكه عبادتش كرده و نمى ميرد مگر آنكه ايشان بر جنازه اش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برايش مى كنند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت امام حسين عليه السلام موكل ساخته كه همگى ژوليده و غمگين بوده و هر روز بر آن حضرت صلوات فرستاده و زائرينش را دعاء كرده و مى گويند:
پروردگارا، اين جماعت زائرين حسين عليه السلام هستند با ايشان چنين نما.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را ترك مكن ، آيا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه فرشتگان براى آنها دعاء مى كنند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام موكل ساخته كه هر روز بر او صلوات فرستاده و از روزى كه آن حضرت شهيد شدند تا زمانى كه خدا مى خواهد يعنى زمان قيام قائم عليه السلام ايشان ژوليده و غمگين مى باشند، براى زائرين حضرت دعاء كرده و مى گويند:
پروردگارا، ايشان زائرين حسين عليه السلام بوده با ايشان چنين و چنان نما.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
گويا مى بينم حضرت قائم عليه السلام را كه بر بلندى شهر كوفه بوده و زره رسول الله صلى الله عليه و آله را به تن نموده ، پس زرع را به تن خود حركت داده تا بر بدن احاطه كرده و آنرا بپوشاند، آن حضرت در زير هودجى از استبرق قرار داشته و بر اسبى خاكسترى كه بين دو چشمانش سفيدى مى باشد سوار مى باشند، پس اسب حركتى به خود داده و اهل هر شهرى مى بينند كه راكب و مركب با ايشان در شهرشان مى باشد و بدين ترتيب پرچم رسول خدا صلى الله عليه و آله را در تمام بلاد منتشر مى فرمايد، عمود اين پرچم از عمود عرض بوده و بر بقيه آن نقش نصر من الله مى باشد، آن پرچم بر چيزى فرود نمى آيد مگر آنكه حق تعالى آن چيز را نابود مى فرمايد هنگامى كه پرچم به اهتزاز و حركت در مى آيد هيچ مومنى باقى نمى ماند مگر آنكه قلبش همچون آهنى سخت مى باشد، به هر مومنى نيروى چهل مرد داده مى شود و نيز هيچ مومن مرده اى باقى نمى ماند مگر آنكه اين فرح و سرور در قبرش داخل مى شود و اين در وقتى است كه اهل قبور يكديگر را در قبرها زيارت مى كنند و به آنها بشارت به قيام قائم داده مى شود، سيزده ميليون و سيصد و سيزده فرشته بدنبال آن حضرت بانگ بر آوردند.
راوى عرض مى كند: تمام اين جمعيت فرشتگانند؟
حضرت مى فرمايند:
بلى ، آنها عبارتند از:
الف : فرشتگانى كه با حضرت نوح عليه السلام در سفينه بودند.
ب : فرشتگانى كه با حضرت ابراهيم عليه السلام بودند وقتى آن حضرت را در آتش انداختند.
ج : فرشتگانى كه با حضرت موسى عليه السلام بودند زمانى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافت .
د: فرشتگانى كه با حضرت عيسى عليه السلام بودند وقتى كه حقتعالى او را از زمين به آسمان برد.
ه: چهار هزار فرشته مسومين (نشانه گذارنده ) و هزار فرشته مردفين (بعضى تابع برخى ديگر مى باشند).
و: سيصد و سيزده فرشته كه از آسمان به قصد قتال در ركاب همايون حضرت امام حسين عليه السلام از آسمان نازل شده پس به آنها قتال داده نشد پس كنار قبر آن حضرت با هيئتى ژوليده و حالى حزين و غمگين باقى مانده و از آن روز تا قيامت براى حضرت گريان مى باشند، رئيس ايشان فرشته اى است كه به آن منصور گفته مى شود، زائرى نيست كه به زيارت آن حضرت رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش رفته و آن جناب را وداع نمى كند مگر آنكه آنها به مشايعتش رفته و بيمار نشده مگر آنكه ايشان عيادتش مى نمايند و ميتى از دنيا نرفته مگر آنكه بر جنازه اش نماز خوانده و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى كنند و تمام اين فرشتگان در زمين منتظر قيام قائم عليه السلام بوده كه در وقتش خروج فرمايد صلوات الله عليه .
