حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
شما را چه مى شود كه به آنجا نمى رويد (يعنى به قبر حضرت حسين عليه السلام ) چه آنكه چهار هزار فرشته تا روز قيامت بر سر قبر آن جناب حاضر بوده و بر آن حضرت مى گريند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
شما را چه مى شود كه به آنجا نمى رويد (يعنى به قبر حضرت حسين عليه السلام ) چه آنكه چهار هزار فرشته تا روز قيامت بر سر قبر آن جناب حاضر بوده و بر آن حضرت مى گريند.
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته به زمين فرود آمدند و خواستند همراه حضرت امام حسين عليه السلام به قتال بپردازند ولى آن جناب به ايشان اذن ندادند، پس بار ديگر كه به زمين فرود آمده براى اذن گرفتن آن حضرت شهيد شده بودند لذا ايشان بر سر قبر آن حضرت به حالتى ژوليده و گرفته باقى مانده تا روز قيامت مى گريند، رئيس ايشان فرشته اى است كه به او منصور مى گويند.
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
شما را چه مى شود كه به آنجا نمى رويد (يعنى به قبر حضرت حسين عليه السلام ) چه آنكه چهار هزار فرشته تا روز قيامت بر سر قبر آن جناب حاضر بوده و بر آن حضرت مى گريند.
حضرت ابى جعفر عليه السلام نفرمودند:
چهار هزار فرشته ژوليده و گرفته تا قيامت بر آن حضرت گريه مى كنند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
از روزى كه حضرت حسين بن على عليه السلام شهيد شده اند تا زمانى كه خدا بخواهد يعنى تا قيام قائم عليه السلام خداوند هفتاد هزار فرشته را مبعوث فرموده كه با حالى ژوليده و گرفته هر روز بر حضرتش صلوات فرستاده و طلب رحمت مى كنند.
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته ژوليده و گرفته نزد قبر حضرت حسين عليه السلام بوده كه تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند منان چهار هزار فرشته بر قبر حضرت سيد الشهداء عليه السلام موكل نموده كه همگى ژوليده و گرفته بوده و تا روز قيامت گريه مى كنند.
امام باقر يا امام صادق عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته ژوليده و غمگين و گرفته بر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام موكل بوده كه تا روز قيامت گريه مى كنند.
محمد بن مسلم مى گويد: اين چهار هزار فرشته قبر را حراست و نگهبانى مى نمايند.
در مدينه محضر امام صادق عليه السلام بودم به ايشان عرض كردم :
قبور شهداء در كجا است ؟
حضرت فرمودند:
مگر افضل و برترين شهداء نزد شما نيست ؟!
قسم به آن كسى جانم در دست او است اطراف قبر آن حضرت چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و غمگين و گرفته هستند بوده و تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند.
حضرت ابو جعفر عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و غمگين و گرفته هستند براى حضرت امام حسين عليه السلام تا روز قيامت مى گريند. پس احدى از مردم به زيارت آن حضرت نمى آيند مگر انكه اين فرشتگان به استقبالش آمده و احدى از مردم مريض و بيمار نشده مگر كه ايشان به عيادتش رفته و كسى از مردم نيست كه بميرد مگر آنكه اين فرشتگان بالاى سرش حاضر مى شوند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال چهار هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام موكل قرار داده كه جملگى ژوليده و غمگين و گرفته بوده و از طلوع صبح تا زوال آفتاب (وقت ظهر) بر آن جناب مى گريند و وقتى ظهر مى شود چهار هزار فرشته ديگر به زمين فرود آمده و اين چهار هزار نفر به آسمان مى روند و فرشتگان به زمين آمده پيوسته مى گريند تا صبح طلوع كند ....
ابو عبد الله عليه السلام سوال نمود و من نيز آنجا حاضر بودم .
وى عرضه داشت : براى كسى كه قبر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كند چه ثوابى است ؟
حضرت فرمودند:
زمانى كه حضرت حسين عليه السلام به بلا و مصيبت گرفتار شد تمام موجودات حتى باد و شهرها بر آن حضرت گريستند، پس خداوند منان چهار هزار فرشته بر او موكل ساخت كه جملگى ژوليده و غمگين و گرفته بوده و تا روز قيامت بر آن جناب گريه مى كنند ....
حضرت ابى عبد الله عليه السلام گفت :
شنيدم كه آن حضرت مى فرمودند:
حسين عليه السلام را زيارت كنيد اگر چه در هر سال باشد زيرا كسانى كه او را در حالى كه به حقش عارف بوده و آن را انكار ندارند زيارت كنند عوض و پاداشى ندارند مگر بهشت و روزى آنها واسع و فراخ بوده و خداوند منان در دنيا فرج نصيبشان مى كند، حق تبارك و تعالى چهار هزار فرشته را موكل قبر حسين بن على عليه السلام فرموده كه تمام بر او مى گريند و زائرين حضرت را مشايعت كرده تا به اهل خود برسند و اگر مريض شوند آنها را عيادت كرده و هنگامى كه از دنيا روند بر سر جنازه آنها حاضر شده و بر ايشان طلب آمرزش و رحمت مى نمايند.
حسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى ، از پدرش ، از حسن بن محبوب به اسنادش نظير همين روايت را نقل نموده است .
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام موكل ساخته كه تمام ژوليده و غمگين و گرفته بوده و تا روز قيامت بر آن حضرت گريسته و نزد قبر آن جناب نماز مى گذارند يك نماز ايشان معادل هزار نماز انسان ها مى باشد و جالب اينكه ثواب نماز آنها براى كسى است كه قبر آن حضرت را زيارت كند.
حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند متعال فرشته اى را در ميان چهار هزار فرشته ديگر بر حسين عليه السلام موكل قرار داد، اين فرشتگان جملگى بر آن حضرت گريسته و براى زائرين آن جناب طلب آمرزش كرده و دعاء مى نمايند.
امام صادق عليه السلام فرمودند:
وقتى به زيارت حضرت ابا عبد الله عليه السلام رفتيد در آنجا سكوت اختيار كرده و كلامى نگوئيد مگر سخن نيك و خير، زيرا فرشتگان شب و روز كه از نگهبانان و حافظين هستند نزد فرشتگانى كه در حائر حسينى مى باشند آمده و با ايشان مصافحه كرده ولى ايشان از شدت گريه و ناراحتى كه دارند جواب آنها را نداده بناچار آنها صبر مى كنند تا ظهر فردا برسد و صبح طلوع نمايد سپس آنان با ايشان سخن گفته و راجع به امور آسمانى سوالاتى را مطرح مى نمايند ولى بين اين دو وقت (صبح و ظهر) ابدا صحبت نكرده و از گريستن و دعاء نمودن كوتاهى نمى كنند و در ايندو وقت آن فرشتگان نيز ايشان را از يارانشان منصرف و مشغول نمى كنند تنها وقتى شما سخن گفته و تكلم مى نمائيد ايشان مشغول و منصرف مى گردند.
راوى مى گويد: محضر امام عليه السلام عرض كردم :
فدايت شوم ، چه چيزى را سوال مى كنند و كداميك از ديگرى مى پرسد آيا فرشتگان نگهبان و حافظ از فرشتگان حائر سوال مى كنند يا بالعكس ؟
حضرت فرمودند:
فرشتگان اهل حائر از حافظين و نگهبانان مى پرسند، زيرا فرشتگان حائر از آنجا دور نشده و به جائى ديگر نمى روند ولى حافظين و نگهبانان به زمين نزول كرده و از آن به آسمان صعود مى كنند.
عرض كردم : نظر شما راجع به سوال آنها چه بوده و مى فرمائيد از چه چيز سوال مى كنند؟
حضرت فرمودند: حافظين وقتى به آسمان عروج مى كنند عبورشان به اسماعيل يعنى صاحب هواء مى افتد و بسا با نبى اكرم صلى الله عليه و آله ملاقات كرده در حالى كه نزد آن جناب حضرات فاطمه و حسن و حسين و ائمه عليه السلام (مقصود حضرات ائمه ماضى بوده نه امام حاضر عليه السلام ) حضور دارند پس فرشتگان از ايشان راجع به اشيائى چند و در باره آنانكه از شما در حائر حاضر مى شوند سوالاتى مى كنند؟
حضرات معصومين عليه السلام در پاسخ سوالاتشان مى فرمايند:
زائرين را بشارت دهيد و به دعائى كه براى ايشان مى نمائيد مژده دهيد.
فرشتگان حافظ عرض مى كنند: چگونه به ايشان بشارت دهيم در حالى كه صداى ما را نمى شنوند؟
حضرات معصومين عليه السلام به ايشان مى فرمايند:
براى ايشان دعاء كنيد كه بركات حقتعالى بر ايشان مداوم باشد و نيز از جانب ما ايشان را دعاء نمايند واين خود بشارتى است از ما به ايشان و وقتى از زيارت برگشتند با بال هايتان ايشان را نوازش كنيد، بطورى كه شما را حس و درك نمايند و ما ايشان را به امانت نزد شما مى سپاريم و اميد است كه اين ودائع ضايع و تباه نشوند.
و اگر خير و بركتى كه در زيارت آن جناب است مردم مى دانستند قطعا و به طور حتم در نائل شدن به زيارت آن حضرت با شمشير با يكديگر به مقاتله پرداخته و مال هاى خود را فروخته و به زيارت آن جناب مى رفتند.
و حضرت فاطمه عليه السلام هر گاه به ايشان (زائرين ) نظر نمايند در حالى كه با وى هزار پيغمبر و هزار صديق و هزار شهيد از كروبين مى باشند هزار هزار (يك ميليون ) نفر آن حضرت را بر گريستن يارى و همراهى مى كنند و آن حضرت چنان فرياد مى زنند كه هيچ فرشته اى در آسمان ها باقى نمى ماند مگر آنكه از صداى ايشان بگريه مى افتد، و آن حضرت آرام نمى گيرند تا وقتى كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به نزد ايشان آمده و مى فرمايند:
دخترم ، اهل آسمان ها را به گريه انداختى و ايشان را از تسبيح و تقديس حق تعالى بازداشتى ، پس خوددارى كن تا ايشان به تقديس حق بپردازند چه آنكه امر و فرمان خدا بر همه چيز نافذ و روان مى باشد.
سپس امام عليه السلام فرمودند:
حضرت فاطمه عليه السلام به كسانى كه از شما به زيارت سيد الشهداء روند نظر فرموده و از خداوند منان براى ايشان هر خير و خوبى را مسئلت مى نمايند، مبادا در رفتن ، به زيارت آن جناب بى رغبت باشيد چه آنكه خيرى كه در زيارت آن حضرت است بيشتر از آنستكه بتوان احصاء و شمارش نمود .
ابو عبيده بزاز از حريز براى ما نقل كرد كه وى به حضرت ابو عبد الله عليه السلام عرض نمود: فدايت شوم چقدر ماندن شما اهل بيت در اين دار فانى كم بوده و چقدر آجل شما نزديك است با اينكه تمام اين خلائق به شما احتياج دارند! حضرت فرمودند:
هر كدام از ما صحيفه اى داريم كه در طول مدت عمر به آنچه نيازمنديم عمل كنيم در آن ثبت و ضبط شده است پس هر گاه آنچه در صحيفه نوشته شده منقضى گشت معلوم مى شود اجل صاحب صحيفه فرا رسيده و در اين هنگام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نزد وى آمده و خبر ارتحالش را اعلام نموده و از آنچه براى او نزد خداست خبر مى دهند و حضرت امام حسين عليه السلام نيز صحيفه اى را كه داده شده بودند قرائت فرموده و براى آن جناب امورى كه باقى مانده منقضى نمى گرديد تفسير گرديده بود لذا آنچه مى بايد واقع شود واقع گرديد و باقى ماندن اشيائى كه بوقوع نپيوست لذا حضرتش به قتال شتافت پس آن امورى كه باقى مانده بودند اين بود كه فرشتگان از حقتعالى طلب نصرت آن حضرت را كردند و به ايشان اذن يارى داده شد پس ايشان درنگ نموده و خود را آماده براى قتال و كارزار كردند تا آن حضرت به شهادت رسيدند و پس از اين واقعه فرشتگان به زمين فرود آمدند يعنى پس از انقطاع مدت عمر آن حضرت و به شهادت رسيدن آن جناب و وقتى ملائكه اين واقعه را ديدند به درگاه الهى عرض كردند:
خداوندا به ما اذن هبوط و فرود آمدن به زمين را دادى و اجازه نصرت و يارى آن حضرت را اعطاء فرمودى پس وقتى ما به زمين آمديم كه حضرتش را قبض روح كرده اى ؟
خداوند متعال به ايشان وحى نمود كه ملازم قبر آن حضرت بوده تا آن جناب را ببينند و وقتى آن حضرت از قبر خارج گشت نصرتش نمائيد و نيز بر او و بر آنچه از شما نسبت به يارى آن حضرت فوت گرديده گريه كنيد و تنها شما گروه فرشتگان هستيد كه مختص به اين خصيصه گرديده ايد كه آن جناب را يارى كرده و بر مصيبتش گريه نمائيد، پس فرشتگان بخاطر آنچه از دستشان رفته بود و نتوانسته بودند به آن حضرت كمك كنند محزون گشته و از روى جزع و حزن بر آن جناب به گريه در آمدند و هنگامى كه حضرت سيد الشهداء از قبر خارج گرديدند اين فرشتگان انصار و يارانش مى باشند.
