آقا این گونه بود
يك روز آقايى به دفتر آمد و اصرار كرد آقا را ببيند و مى گفت: من مسئله مهمى دارم كه آقا خودشان بايد جواب دهند. فرزند آقا مى گويد: خدمت آقا رفتم و گفتم: «آقايى آمده و مى گويد با شما كار دارد و اصرار دارند با شما صحبت كنند.» آقا فرمودند: «بگو بيايد!»
مرحوم ميرزا(قدس سره) و وجوه شرعيّه
فرزند مرحوم ميرزاى تبريزى(قدس سره) مى گويد: يك روز آقايى به دفتر آمد و اصرار كرد آقا را ببيند و مى گفت: من مسئله مهمى دارم كه آقا خودشان بايد جواب دهند. فرزند آقا مى گويد: خدمت آقا رفتم و گفتم: «آقايى آمده و مى گويد با شما كار دارد و اصرار دارند با شما صحبت كنند.» آقا فرمودند: «بگو بيايد!»
فرزند ميرزا مى گويد: من از اتاق خارج شده و مشغول پاسخگويى به مراجعين دفتر شدم. ناگهان مرا صدا زدند كه آقا با شما كار دارد و عصبانى است. فرزند آقا مى گويد: خود را سريع به اتاق آقا رساندم و گفتم: «بفرماييد!»، آقا فرمودند: «من با اموال امام زمان(عليه السلام)معامله نمى كنم. اين آقا مى خواهد در خصوص وجوه با من معامله كند. من كسى نيستم كه هرچه بخواهند مصرف كنند اجازه دهم. من به اين گونه پول ها نياز ندارم. ضامن حوزه، خود ولى عصر(عليه السلام)مى باشد.» اين آقا را به طريقى جواب كنيد; فرزند مرحوم ميرزا(قدس سره)مى گويد: ديدم آقا خيلى ناراحت است، چيزى نگفتم و از اتاق خارج شدم. عصر خدمت ايشان رفتم و گفتم: «آقا! چرا اين قدر ناراحت بوديد؟!» آن گاه مرحوم خطاب به من گفت: «فرزندم! من اين مرجعيت را نمى خواستم، تكليف شد، قبول كردم و هر كارى كه انجام مى دهم، بايد رضايت امام زمان(عليه السلام) را احراز كنم. او مى خواست در مورد اموال امام زمان(عليه السلام) با من معامله كند و قسمتى را خود بردارد و به نظر خودش مصرف كند، من به اين گونه مصارفى كه اشخاص مى كنند اعتقاد ندارم. آنها با خيال راحت مصرف مى كنند و به گردن من مى افتد. از اين رو آن مبلغ را قبول نكردم ]مبلغ قابل توجهى بود[. فرزندم! امام زمان(عليه السلام)ضامن است و به بركت دعاى او احتياجات حوزه تأمين خواهد شد.» فرزند ميرزا مى گويد: چند روزى نگذشت كه مبلغ قابل توجهى رسيد، آن گاه آقا فرمودند: «ديدى فرزندم! خود امام(عليه السلام) عنايت دارد و اوست كه ناظر است و سربازان خود را يارى مى دهد.»
