آقا این گونه بود
معروف بود كه فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى (قدس سره) قبل از اذان صبح از منزل خود خارج مى شد و به طرف حرم مطهر بى بى حضرت معصومه (عليها السلام)جهت تهجد و شب زنده دارى حركت مى كردند و در راه به فقرايى كه شب ها اطراف حرم بيتوته مى كردند توجه داشتند و احتياج عده اى را كه احراز مى كردند مستحق شرعى هستند، برآورده مى كردند
مرحوم ميرزا(قدس سره) و اهتمام به فقرا و مساكين
معروف بود كه فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى (قدس سره) قبل از اذان صبح از منزل خود خارج مى شد و به طرف حرم مطهر بى بى حضرت معصومه (عليها السلام)جهت تهجد و شب زنده دارى حركت مى كردند و در راه به فقرايى كه شب ها اطراف حرم بيتوته مى كردند توجه داشتند و احتياج عده اى را كه احراز مى كردند مستحق شرعى هستند، برآورده مى كردند و براى مرحوم ميرزا(قدس سره) سبب فقر مهم بود و آنان را مورد تفقد و دلجويى قرار مى دادند و با آنها بسيار مانوس بودند; البته مرحوم ميرزا (قدس سره)افراد فقير مستحق را به خوبى تشخيص مى داد و به آنان كه واقعاً مستحق بودند، كمك مى كرد و حتى به بعضى از فقرا مى گفتند تشريف بياوريد دفتر و در آنجا سفارش آنها را مى كردند حتى گاهى مى فرمودند به در فلان خانه برويد ببينيد مشكلاتشان چيست.
يك روز مرحوم ميرزا (قدس سره)به دفتر آمدند و خطاب به يكى از اعضاى دفتر فرمودند: «هوا سرد شده، چند پتو تهيه كنيد و بين بعضى فقراى اطراف حرم تقسيم كنيد!» و اين كار توسط اعضاى دفتر صورت گرفت. بعداز رحلت معظم له، بعضى از اين فقرا با همان محموله خاص خود در ختم شركت مى كردند و اين امر نشان مى داد اينها با مرحوم ميرزا (قدس سره)]در زمان حياتش[ مأنوس بودند و مرحوم ميرزا (قدس سره)به آنان كمك مى كرد. يكى از خصوصيات ميرزا (قدس سره)اين بود كه اگر شخصى را احراز مى كرد واقعاً محتاج است، كوتاهى نمى كرد و يا ديگران را سفارش مى كرد كه بررسى كنيد، ببينيد اگر واقعاً نيازمند است، كوتاهى نكنيد.
