آقا این گونه بود
ميرزا جواد تبريزى (قدس سره) تازه وارد عراق شده بود و در درس آيت اللّه العظمى سيد خويى (قدس سره) شركت مى كرد و از همان ابتداى حضور، اشكال گرفتن به استاد را شروع كرد و سعى مى كرد با اشكال، بعضى مبانى مرحوم سيد خويى (قدس سره) را تغيير دهد.
مرحوم ميرزا(قدس سره) و اشكال در درس
فاضل محترم و استاد مرحوم توحيدى مى گويد: ميرزا جواد تبريزى (قدس سره) تازه وارد عراق شده بود و در درس آيت اللّه العظمى سيد خويى (قدس سره) شركت مى كرد و از همان ابتداى حضور، اشكال گرفتن به استاد را شروع كرد و سعى مى كرد با اشكال، بعضى مبانى مرحوم سيد خويى (قدس سره) را تغيير دهد. از جمله مواردى كه مى توان به آن اشاره كرد، در بحث عدم وجوب فحص در شبهه موضوعيه سيد خويى(قدس سره)در اين باب قول مشهور را قبول كردند و در اين ضمن تمسك به بعضى ادله از جمله به «صحيح زاره» تمسك كردند كه به معمزه زراره در استصحاب معروف است و سيد خويى به قسمتى از روايت بر عدم وجوب فحص در شهبات موضوعيه استدلال كردند و فرمودند فقرة اخره (قوله: على ان انظر فيه قال: لا) و مرحوم ميرزا(قدس سره)به استدلال سيد خويى(قدس سره) به اين فقره از روايت اشكال كرده و فرمودند: استدلال به صحيح زراره، صحيح نيست; زيرا در ثوب بر فرض ثوبتش مانع علمى است نه واقعى; يعنى هرگاه به نجات علم پيدا كرد صلاة در آن جايز نخواهد بود و از اين رو امام در مخص از ثوب فرمود: هل يجب قال لا، زيرا تحصيل علم واجب نيست حال آنكه كلام ما در شبهات موضوعيه واقعيه است علم داشته باشد يا خير و اين كلام و اشكال مرحوم ميرزا(قدس سره) بر قلب سيد خويى(قدس سره)نشست و همان جا مرحوم ميرزا(قدس سره) را تشويق كرد و اين يك نمونه از نمونه هاى فراوانى بود كه مرحوم ميرزا با استاد الفقهاء و المجتهدين بحث مى نمود و اين مباحث پيوند علمى قوى اى بين آنان ايجاد كرده بود.
مرحوم توحيدى مى گويد: بعداز درس، مرحوم سيد خويى(قدس سره)از من سؤال كرد: «اين شخص كيست و چه وقت به نجف آمده (اشاره به مرحوم ميرزا(قدس سره))» گفتم: «اين شيخ جواد است و از تبريز آمده و قبلاً قم بوده است.» مرحوم سيد خويى (قدس سره) فرمود: «اين فرد آينده بسيار درخشانى دارد. بگو بيايد بيرون» و بعداً جهت شوراى استفتاء او را دعوت كردند.
