آقا این گونه بود
در محضر مبارك فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى (قدس سره)هيچ گاه مشاهده نشد كه ايشان اجازه دهد از كسى صحبت شود كه در آن مجلس حاضر نبود و اگر مسائل مهمى خدمتشان مطرح مى شد، مسئله بدون نام مطرح مى گرديد
كسى در نزد مرحوم ميرزا(قدس سره) حق صحبت كردن بر عليهديگران را نداشت
در محضر مبارك فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى (قدس سره)هيچ گاه مشاهده نشد كه ايشان اجازه دهد از كسى صحبت شود كه در آن مجلس حاضر نبود و اگر مسائل مهمى خدمتشان مطرح مى شد، مسئله بدون نام مطرح مى گرديد و ايشان جواب مى دادند، البته از جهتى مرحوم ميرزا(قدس سره) ذكر نام كسانى كه در مسائل اعتقادى شبهه وارد مى كردند را مى پرسيدند و در مقابل آنها موضع مى گرفت.
مرحوم ميرزا (قدس سره) هرگاه تشخيص مى دادند كه شخصى در فلان مسئله انحراف دارد و از مرحوم ميرزا(قدس سره) سؤالى در خصوص آنان مى شد، شجاعانه جواب مى دادند. در حوزه معروف بود كه ايشان با سرعت جلوى شبهات را مى گيرند و قلمشان براى جواب آماده است و بسيارى از كسانى كه در حوزه انحراف عقايدى داشتند، از ترس مرحوم ميرزا (قدس سره)نمى توانستند آراى مسموم خود را در حوزه مطرح كنند; زيرا مى دانستند كه ميرزا (قدس سره) مقابل آنان خواهد ايستاد. مرحوم ميرزا (قدس سره)صريح جواب مى دادند و از هيچ چيز باكى نداشتند و مى فرمودند: «بايد نوشت و گفت تا افراد عوام گول نخورند، وظيفه داريم هر طور شده آنها را آگاهى دهيم; به خصوص در مسائل اعتقادى كه امروز نسبت به آن هجمه شده است.» و متأسفانه بعد از رحلت آن فقيه فرزانه، خلاء وجود ايشان احساس مى شود و بعضى افراد متأسفانه از فقدان وجود ايشان استفاده كرده و افكار غلط خود را مطرح مى كنند وچه محسوس است فقدان آن عالم فرزانه اى كه شجاعانه در مقابل انحرافات ايستادگى مى كرد; سرباز هميشه مسلح خاندان اهل بيت(عليهم السلام) كه هر لحظه آماده دفاع از حريم ولايت بود وليكن اجازه نمى داد نام اشخاص ديگر در مجلسشان برده شود و در مورد آنان صحبتى به ميان آيد. او در طول عمر پر بركت خود بر همگان كه در اطراف او بودند با عمل ياد داد كه كارى به كسى نداشته باشند فقط فكر خود باشند كه با درس گرفتن از لغزشات ديگران خود را بسازند و غيبت را پرتاب گاه خطرناكى مى دانستند كه مى تواند انسان را از مسير اصلى منحرف كند و توفيق را از انسان بگيرد به خصوص طلبه كه مى خواهد مراتب كمال را درك كند لذا با عمل به همگان ياد مى داد كه غيبت و صحبت از ديگران در مقابل من ممنوع است.
