آقا این گونه بود

فرزند فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى (قدس سره) مى گويد: گاهى اوقات مرحوم ميرزا (قدس سره) نسبت به بعضى شاگردان خود در هنگام مباحث علمى خشمگين مى شدند سازندگى و پيشرفت طلبه در نظر مرحوم ميرزا(قدس سره)
فرزند فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى (قدس سره) مى گويد: گاهى اوقات مرحوم ميرزا (قدس سره) نسبت به بعضى شاگردان خود در هنگام مباحث علمى خشمگين مى شدند; به طورى كه احساس مى شد آقا بسيار ناراحت شده اند. فرزند مرحوم ميرزا (قدس سره)مى گويد، به آقا گفتم: «آقا! بعضى از شاگردان شما ناراحت مى شوند، ظاهراً انتظارشان اين است كه شما كمى تحمل كنيد. در جمع هم خجالت مى كشند، اگر ممكن است كمى تحمل كنيد.» مرحوم ميرزا (قدس سره)فرمود: «فرزندم! من موظف هستم كه طلاب را در حد توان بسازم. اين برخورد من موجب مى شود كه به خود بيايند و آن نقص را سريع جبران و حل كنند. رضايت از من ملاك نيست، مسئله اين است كه طلبه بايد روشى را انتخاب كند كه در آينده مفيد واقع گردد. وقتى من حرف مى زنم، آنها مى دانند كه غرضى جز تفهيم مسئله ندارم. اگر هم ناراحت شوند، بعد متوجه مى شوند كه اين برخورد پدرانه بوده و از روى محبت، دلسوزى و احساس وظيفه است و آن طلبه اى كه ناراحت مى شود، يك روز براى من دعا خواهد كرد; زيرا به اين نتيجه خواهد رسيد كه من او را دوست داشتم كه اين گونه برخورد كردم و با اين برخورد مى خواستم پيامى را به او برسانم كه همان توفيق در كارهايش است. در هر حال با لبخند و مجامله نمى توان طلبه اى مفيد و مؤثر ساخت. من با شدت و تندى مطلب را مى گويم وليكن ما وراى اين برخورد، سازندگى و پيشرفتى نهفته است كه بعداً آنها مرا دعا خواهند كرد.»