درس هایی از سازندگی

مرحوم ميرزا(قدس سره) همواره نصيحت مى‏ كرد و كلامش بسيار مؤثر بود حجت الاسلام والمسلمين ابراهيم رضائيان مى ‏گويد: ما در مدرسه مرجع فرزانه، سيد بروجردى‏ قدس سره نشسته بوديم؛ و با عده ‏اى از جمله حجت الاسلام والمسلمين نصراللَّه خلخالى ‏قدس سره و فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى قدس سره مشغول صحبت بوديم و از امور مختلف نقل قول مى‏ شد. ناگهان شخصى در حالى كه انگشترى طلا به دست داشت، از مقابل ما عبور كرد. لحظه ‏اى در كنار ما مكث كرد، مرحوم نصراللّه خلخالى‏ قدس سره از او سؤال كرد: «اهل كجا هستى؟» شخص گفت:«من تاجرم و از بغداد مى ‏آيم.» حاج آقا رضائى مى ‏گويد: انگشتر در دستش جلوه بسيارى داشت، آن زمان هيچ مردى از انگشتر طلا استفاده نمى‏ كرد و براى جمع ما عجيب بود چگونه شخصى با اين انگشتر مى ‏خواهد به زيارت برود. آن‏گاه ميرزا قدس سره رو به آن شخص كرد و گفت: « آقاى محترم! شما چگونه مى‏ خواهى با اين انگشتر طلا به حرم مطهر و زيارت مولانا اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بروى؟ زيارت آدابى دارد كه بايد به دقت آن را به جاى آورد. به دست كردن انگشتر طلا براى مرد حرام است و زيارت بايد طورى باشد كه ضمن قبولى اعمال، رضاى خدا و اهل بيت‏ عليهم السلام باشد زيارت امر مستحبى است لكن ترك طلا بر مرد واجب است چگونه فرمان خدا را ناديده گرفتى مى ‏خواهى عمل مستحبى انجام دهى.» و در هر حال، مرحوم ميرزاقدس سره او را نصيحت كردند. اينجانب و شيخ نصراللّه خلخالى جرأت نداشتيم اين‏گونه صريح و با اين مقدمه مطلب را بيان كنيم. كلام مرحوم ميرزاقدس سره آن چنان در دل شخص جاى گرفت كه ضمن آنكه سر خود را پايين انداخت، در حال فكر كردن خداحافظى كرد. بعد از آنكه شخص رفت، به مرحوم ميرزا قدس سره گفتيم: « ما شاءاللّه به شما! خيلى خوب نصيحت كرديد.» مرحوم ميرزاقدس سره گفتند:« بايد تذكر داد و گفت. شايد واقعاً حكم را نمى‏ دانند، خدا هدايتشان كند.» در هر حال ما اين لباس را به تن كرديم كه دين مردم را به آنان بفهمانيم و ان شاء اللَّه موجب شويم تحوّلى در آنها ايجاد شود و ترس نبايد داشته باشيم. مردم عوام جاهل هستند و ما اگر آنان را آگاه نكنيم فرداى قيامت مسئول خواهيم بود.