درس هایی از سازندگی

مرحوم ميرزا(قدس سره) و اهتمام به فقرا و مساكين معروف بود كه فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى قدس سره قبل از اذان صبح از منزل خود خارج مى ‏شد و به طرف حرم مطهر بى ‏بى حضرت معصومه عليها السلام جهت تهجد و شب زنده ‏دارى حركت مى ‏كردند و در راه به فقرايى كه شب‏ها اطراف حرم بيتوته مى ‏كردند توجه داشتند و احتياج عده‏ اى را كه احراز مى‏ كردند مستحق شرعى هستند، برآورده مى‏ كردند و براى مرحوم ميرزاقدس سره سبب فقر مهم بود و آنان را مورد تفقد و دلجويى قرار مى ‏دادند و با آنها بسيار مانوس بودند؛ البته مرحوم ميرزا قدس سره افراد فقير مستحق را به خوبى تشخيص مى‏ داد و به آنان كه واقعاً مستحق بودند، كمك مى ‏كرد و حتى به بعضى از فقرا مى‏ گفتند تشريف بياوريد دفتر و در آنجا سفارش آنها را مى ‏كردند حتى گاهى مى‏ فرمودند به در فلان خانه برويد ببينيد مشكلاتشان چيست.
يك روز مرحوم ميرزا قدس سره به دفتر آمدند و خطاب به يكى از اعضاى دفتر فرمودند: « هوا سرد شده، چند پتو تهيه كنيد و بين بعضى فقراى اطراف حرم تقسيم كنيد!» و اين كار توسط اعضاى دفتر صورت گرفت. بعداز رحلت معظم له، بعضى از اين فقرا با همان محموله خاص خود در ختم شركت مى ‏كردند و اين امر نشان مى ‏داد اينها با مرحوم ميرزا قدس سره (در زمان حياتش) مأنوس بودند و مرحوم ميرزا قدس سره به آنان كمك مى ‏كرد. يكى از خصوصيات ميرزا قدس سره اين بود كه اگر شخصى را احراز مى ‏كرد واقعاً محتاج است، كوتاهى نمى ‏كرد و يا ديگران را سفارش مى‏ كرد كه بررسى كنيد، ببينيد اگر واقعاً نيازمند است، كوتاهى نكنيد.