Menu

درس هایی از ولاء

حزن در مصائب اهل بيت‏(عليهم السلام)

ميرزاى تبريزى‏(عليهم السلام) و عنايت خاص به روضه معروف بود كه فقيه مقدس، مرحوم ميرزاى تبريزى قدس سره در مجلس روضه، بی ‏تاب می ‏شدند و به شدت گريه می ‏كردند. طلاب جوان با مشاهده گريه شديد مرحوم ميرزاقدس سره سخت تحت تأثير قرار می ‏گرفتند و ايشان هميشه به افراد می ‏فرمودند: به منبرى ها بگوييد زياد روضه بخوانند و گاهى خود تذكر می ‏دادند كه ذكر اهل بيت ‏عليهم السلام در مجالس زياد شود.
ايشان عاشق روضه خواندن بر اهل بيت‏ عليهم السلام بودند و با كمال تواضع با آن دستمال سياهى كه وصيت كرده بودند در قبر همراهشان دفن شود، اشك هاى خود را پاك می ‏كرد. ايشان با آن حالت ملكوتى، در مجلس روضه حاضر می ‏شدند و فانى در حب اهل بيت‏ عليهم السلام می ‏گرديدند و هر كسى ايشان را مشاهده می ‏كرد، تحت تأثير سيماى ملكوتى وى قرار می گرفت و نورانيت خاصى در چهره مباركشان نمايان می‏شد. ايشان نسبت به عزادارى و حفظ شعائر دائماً توصيه می ‏كردند و به جوانان می گفتند: به حبل متين اهل‏بيت‏ عليهم السلام چنگ بزنيد كه «سفينةالنجاة» هستند. هركس در خصوص شعائر و معتقدات مسلم شبهه‏ اى القاء می ‏كرد پاسخگوى او می ‏شدند و اجازه نمی ‏دادند كسى به خود جرأت دهد حرف‏هاى شبهه‏ ناك بزند و معتقدات را زير سؤال ببرد.

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا