آیت الله سید رضا بهاءالدینی
عقل، «ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن» است. مرحلة اولِ عاقل بودن، سازندگي نفوس است. اگر ديديد در انسان نيرويي هست که او را به خدا نزديک مي‌کند، از بدي‌ها دور مي‌کند و به خوبي‌ها نزديک مي‌کند، اين را عقل و عاقله مي‌گويند.
عقل، «ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن» است. مرحلة اولِ عاقل بودن، سازندگي نفوس است. اگر ديديد در انسان نيرويي هست که او را به خدا نزديک مي‌کند، از بدي‌ها دور مي‌کند و به خوبي‌ها نزديک مي‌کند، اين را عقل و عاقله مي‌گويند. اين مرحلة اول سازندگيِ عقل است.
اگر از سازندگي خويش فراغت پيدا کرد، و انساني شد که مي‌تواند جلو هوي و هوس خود را بگيرد، آن وقت براي رهبري مأموريت پيدا مي‌کند. آن وقت بايد نفوس بشري را تکميل کند.
