آیت الله سید رضا بهاءالدینی

مقام علم اين قدر با عظمت و بلند است که انبيا نخواستند از آن استفادة مادّي کنند. آن‌ها به حسب زندگي، شايد وضعشان از نازل‌ترين افراد سبک‌تر بوده است. آن‌ها اهل تشريفات و تجملات نبوده‌اند. تشريفات مربوط به دستگاه ملوک و پادشاهان است. مقام علم اين قدر با عظمت و بلند است که انبيا نخواستند از آن استفادة مادّي کنند. آن‌ها به حسب زندگي، شايد وضعشان از نازل‌ترين افراد سبک‌تر بوده است. آن‌ها اهل تشريفات و تجملات نبوده‌اند. تشريفات مربوط به دستگاه ملوک و پادشاهان است.
در احوال پيغمبر خدا آمده است که در خانة يکي از زنانش، بر اثر اختلافي، کاسة آشي بر زمين افتاد و شکست و آش‌ها بر زمين ريخت، پيغمبر خدا براي اين‌که به آن زن بد نگذرد و زحمات او هدر نرود، نشست و آش‌ها را از روي زمين جمع کرد و خورد.
از تشريفات در دستگاه آن‌ها خبري نبود؛ يعني به اين تشريفات، اعتنا نداشتند. اين تشريفات، مال جهّال است. تشريفات، مال افراد بي‌خبر از خداست. کساني که رابطة الهي دارند، به اين تشريفات تعلق ندارند. مي‌دانند اين، شبيه الک بازي است که يک وقتي بچه‌ها در کوچه‌ها مي‌کردند. اگر حالا هم اين تشريفات باقي بماند، پنجاه سال بعد، اين تشريفات از آن‌ها گرفته مي‌شود؛ از همه گرفته مي‌شود.