آیت الله شیخ محمدتقی بهجت
مرحوم آقا سيد ابوطالب يكى از علماى اراك به مكه رفته بود، خبر وفاتش به مردم اراك رسيد، مسجدها و تكيه ها را سياه پوش كردند و عزادارى نمودند، و مجالس ختم براى ايشان گرفته شد. مرحوم آقا سيد ابوطالب يكى از علماى اراك به مكه رفته بود، خبر وفاتش به مردم اراك رسيد، مسجدها و تكيه ها را سياه پوش كردند و عزادارى نمودند، و مجالس ختم براى ايشان گرفته شد.مرحوم آقا سيد ابوطالب يكى از علماى اراك به مكه رفته بود، خبر وفاتش به مردم اراك رسيد، مسجدها و تكيه ها را سياه پوش كردند و عزادارى نمودند، و مجالس ختم براى ايشان گرفته شد . شخصى نزد مرحوم آقا نور آمد - همان كسى كه استادش مرحوم نراقى درباره ى او فرموده بود: مجتهد، تنها شهيد اول - رحمه الله - است و من و تو. - و خبر وفات مرحوم ابوطالب را به ايشان داد، ايشان دست روى پيشانى گذاشت و سر به زير انداخت و بعد از مقدارى تاءمل فرمود: نه ، وفات نكرده است . گفتند: آقا چه مى فرماييد؟ خبر قطعى است ، تمام شهر سياه پوش است ، و مردم براى او مجالس ختم و عزا برپا كرده اند. بار ديگر سر به زير انداخت و توجه و تاءملى نمود و سر برداشت و دوباره فرمود: وفات نكرده . عرض شد: شما از كجا خبر مى دهيد؟ فرموده بود: وقتى يكى از اعاظم از دنيا مى رود، فرشته اى به تمام جاها خبر مى دهد و صداى او شنيده مى شود، و من صداى آن را نمى شنوم ، و اكنون خبر و صدايى نمى آيد. اگر ما پيرو علما بوديم ، چنين بلاها به سر ما نمى آمد، يا اگر مى آمد مثل جناب ميثم بوديم كه هر چه بلا به سرش مى آمد ايمانش قوى تر مى گرديد، بدون اين كه دست از ولايت بردارد، و حاضر نشد كه حتى زنده بماند و براى اين جهت هم تقيه نكرد!بلاد شيعه پر بود از اين گونه علما آيا ما قدردان آن ها بوديم كه از ميان ما لا الى بدل رفتند؟!شايد در زمان حياتشان كسى پيدا نمى شد كه از آن ها يك مساءله هم بپرسد!اين قدر كتوم و ناشناخته !
