آیت الله شیخ محمدتقی بهجت

حجت الاسلاlم سيد محمد باقر شفتى ( رحمه الله ) به نماز شب بسيار معتقد بود، و بيش از ساير مستحبات به آن اهميت مى داد، به خلاف مرحوم سيد بحرالعلوم كه صبر مى كرد تا هوا مقدارى روشن شود و آن گاه نماز صبح را مى خواند حجت الاسلام سيد محمد باقر شفتى ( رحمه الله ) به نماز شب بسيار معتقد بود، و بيش از ساير مستحبات به آن اهميت مى داد، به خلاف مرحوم سيد بحرالعلوم كه صبر مى كرد تا هوا مقدارى روشن شود و آن گاه نماز صبح را مى خواند. حجت الاسلام سيد محمد باقر شفتى ( رحمه الله ) در اصفهان درست اول فجر نماز صبح را به جماعت اقامه مى نمود، با اين كه اگر نماز جماعت را به تاخير مى انداخت ، افراد بيشترى حاضر مى شدند؛ ولى ايشان دستور مى داد دو عادل بالاى مناره بروند و پس از مشاهده ى طلوع فجر، بلافاصله اذان صبح بگويند. به ايشان گفتند: چرا مقدارى صبر نمى كنيد تا جمعيت زيادى براى درك فيض جماعت حاضر شوند؟ در جواب فرمودند: در ميان مستحبات افضل از نماز شب سراغ ندارم . لذا ايشان براى اين كه مردم نماز شب را به جا آورند، اينچنين چاره انديشى نموده بود كه به دو نفر شخص عادل دستور داده بود تا به طور دقيق وقت فجر تعيين شود و كسانى كه در نماز جماعت حاضر مى شوند، پيش از فجر بيدار شوند و نماز شب بخوانند . بدين ترتيب ، قطعا كسانى كه در نماز جماعت ايشان شركت مى كردند نماز شب را هم مى خواندند، و با اين كار مردم را به نماز شب وادار مى كرد.
بنده خيال مى كنم فضيلت بكا بر سيدالشهدا ( عليه السلام ) بالاتر از نماز شب باشد؛ زيرا نماز شب عمل قلبى صرف نيست بلكه كالقلبى است ، ولى حزن و اندوه و بكا عمل قلبى است ، به حدى كه بكا و دمعه  از علايم قبولى نماز وتر است .