درس هایی از ولاء

ثواب زيارت قبر مؤمن فاضل محترم حجت الاسلام جناب آقاى شيخ زاده مى گويد: در كتاب چاپ شده در حالات و زندگى ابولؤلؤ خواندم كه فرزند مرحوم ميرزاى تبريزى ‏قدس سره از قول والدشان نقل كرده‏ اند كه من با دوستان قصد زيارت ابولؤلؤ را داشتيم، خدمت مرحوم ميرزاقدس سره رسيدم و به ايشان گفتم بابا من مى ‏خواهم زيارت بروم ايشان‏ قدس سره فرمودند: برو فرزندم و از طرف من سلام به آن عبد صالح برسان و بعد از خواندن اين مقطع از كتاب تحت تأثير قرار گرفتم و در نظرم بود كه خودم از مرحوم ميرزاقدس سره سؤال كنم. بعد از درس خدمت مرحوم ميرزاقدس سره رسيدم و از ايشان سؤال كردم.
ايشان لبخند مليحانه زدند و گفتند: آنچه فرزندم نقل كرده است درست است و اين قبه و مكان علامت و دال بر مدفون بودن اين شخص صالح است و با شهرت ثابت مى ‏شود. اگر بين مردم مشهور باشد كه اينجا قبر فلانى است كافى در اثبات مى ‏باشد و روايات دال بر ثواب زيارت مؤمن زياد است مراجعه كنيد خداوند از همه قبول كند.
مرحوم ميرزاقدس سره در خصوص زيارت قبر حضرت رقيه‏ عليها السلام با توجه به تشكيكاتى كه بعضى راه انداخته بودند كه اين قبر يك كودك است و معلوم نيست كه واقعاً قبر اينجا بوده است، طى سفرى كه به سوريه - دمشق داشتند به زيارت آن حضرت‏ عليها السلام رفته و فرمودند: در پاره‏اى از امور مجرد شهرت كافى است و نيازى به اقامه بينه و يا چيز ديگرى ندارد مثل آن كه كسى زمينى را بخرد و پس از آن به وى گفته شود كه اين زمين وقف بوده است. از امام‏ عليه السلام حكم اين را مسئله پرسيدند حضرت‏ عليها السلام فرمود: اگر بين مردم مشهور باشد كه اين زمين وقف است خريد آن جايز نيست و آن را پس بدهد و از همين قبيل است مقابر ممكن است شخصى 500 سال پيش در جايى دفن شده است والان كسى از آن زمان نيست كه محل دفن را معين كند وليكن بين مردم مشهور باشد كه اين شخص در اين مكان دفن شده است، اين شهرت كافى است.