آیت الله سید رضا بهاءالدینی

معرفت باري تعالي، به بصيرت قلبي و انوار عقلي و افاضات الهي و شهود قلبي است. اين‌ها طريق معرفت الله است. شايد هر ماسوي الله، نسبت به حق تعالي عنوان حاجبيّت داشته باشد. معرفت باري تعالي، به بصيرت قلبي و انوار عقلي و افاضات الهي و شهود قلبي است. اين‌ها طريق معرفت الله است. شايد هر ماسوي الله، نسبت به حق تعالي عنوان حاجبيّت داشته باشد. لکن حجاب‌هايي که طريق به وجود باري تعالي هستند، مثل خلفاي الهي، حجب نوري هستند.
شايد تعبير به شهادت در موارد استعمالش در اذان و اقامه و در تشهد نماز و آيات کتاب خدا، هر مفهومي که داشته باشد، شهود در آن معتبر است؛ چون شهود، مبدأ اشتقاق است. بنابراين، شهادت به وحدانيت خدا، شهود به وحدانيت است. شهادت به رسالت، شهود به رسالت است. شهادت به ولايت، شهود به ولايت است. و اين‌ها به برکت انوار عقلي و حقيقت ايمان و بصيرت قلبي است. همه شهود است؛ منتها شهودِ قلبي و شهودِ عقلي است، نه شهودِ نفسي. اين شهود، به وسيلة حقيقت ايمان حاصل مي‌شود.