آیت الله سید رضا بهاءالدینی

اگر انسان خود را بشناسد، خدا را مي‌شناسد. اين همه نعمت‌هاي مادي، نعمت‌هاي معنوي و روحاني، اين همه ميوه‌ها و باران‌ها، همه از نعمت‌هاي الهي است اگر انسان خود را بشناسد، خدا را مي‌شناسد. اين همه نعمت‌هاي مادي، نعمت‌هاي معنوي و روحاني، اين همه ميوه‌ها و باران‌ها، همه از نعمت‌هاي الهي است، از آدم نيست. آدم اين کاره نيست. آدم شرّ است. اگر قدرت بر باران داشت، جلو باران را مي‌گرفت. آن کسي که خمپاره بر سر آدم مي‌زند، اگر مي‌توانست جلو باران را هم مي‌گرفت. نمي‌تواند، قدرت ندارد.
اين آدم شرور نمي‌تواند يک پشه خلق کند. فقط کارش شرارت است. خداي تعالي غذا، معادن، گندم، ميوه و نفت را داده است. نفت‌ها را شرق و غرب نداده‌اند. نفت‌ها زير زمين است، مخلوق خداست. اين‌ها دربارة آن فقط مي‌توانند غارتگري کنند. آن‌ها مثل سارقين هستند، منتها سارقين، يک مغازه يا يک مبلغي را سرقت مي‌کنند؛ ولي اين‌ها سارق يک کشورند، بلکه مي‌خواهند همة کشورها را سرقت کنند.
سر سفرة خدا دعواست. خداوند اين سفره را براي اين پهن کرده است که از آن استفاده کنيم، حشرات بايد استفاده کنند، طيور بايد استفاده کنند، همه بايد استفاده کنند؛ ولي اين مي‌گويد همه‌اش مال من است، ديگري هم مي‌گويد همه‌اش مال من است.