آیت الله شیخ محمدتقی بهجت

مرحوم شيخ انصارى ( كه مى شود گفت به درس اخلاق سيد على دزفولى شوشترى ( رحمه الله ) مى رفته ) حرف هايى دارد، از جمله اين كه : ماها اگر مى خواهيم به حوايجمان برسيم ، بايد با خشوع و خضوع برسيم مرحوم شيخ انصارى ( كه مى شود گفت به درس اخلاق سيد على دزفولى شوشترى ( رحمه الله ) مى رفته ) حرف هايى دارد، از جمله اين كه : ماها اگر مى خواهيم به حوايجمان برسيم ، بايد با خشوع و خضوع برسيم ، يعنى كار به حوايج نداشته باشيم ، كار به تكليف داشته باشيم و آن را مراعات كنيم .هم چنين در مرض موت خود فرمودند:
الموت و الحياة من عوارض البدن ، و السوچ سواد الوجه فى الدارين .
مرگ و زندگانى از عوارض جسم است ، و مصيبت آن است كه انسان در دو سرا [ دنيا و آخرت ، نزد خدا ] سياه رو باشد.
آيا آدم عادى مى تواند چنين حرف هايى را بزند؟!
خدا مى داند انسان بايد چه مقاماتى را داشته باشد تا چنين سخنانى بگويد. آن ها علما و عملا اداى امانت كردند. واى بر ما اگر خلاف آن ها باشيم . هر چه از بيت المال در نزد او بوده ، در خانه اش بوده ، زيرا در آن زمان بانك رايج نبود، شبى دزدها از بالاى بام مى آيند و مى بينند داخل خانه ى شيخ ( رحمه الله ) گاوميش است ، و از ترس حمله ى گاوميش نمى توانند به پايين بيايند. اختصاص به شيخ ( رحمه الله ) هم ندارد، خيلى از علما چنين كراماتى را داشتند. ما كه آن جور چيزها را نداريم ، شايد اعتراف و اقرار به اين كه علما و عملا مثل آن ها نيستيم به دردمان بخورد.