آیت الله شیخ محمدتقی بهجت
آقاى كشميرى( رحمه الله ) دو ساعت از شب گذشته افطار مى كرد، و اگر افطارش را ( كه عبارت بود از يك بشقاب كه در وسط آن يك لقمه پلو بود ) براى ما بياورند، قطعا سير نمى شويم . كم مى خوردند و از پرخورى اجتناب مى كردند مگر به عنوان ثانوى
آقاى كشميرى( رحمه الله ) دو ساعت از شب گذشته افطار مى كرد، و اگر افطارش را ( كه عبارت بود از يك بشقاب كه در وسط آن يك لقمه پلو بود ) براى ما بياورند، قطعا سير نمى شويم . كم مى خوردند و از پرخورى اجتناب مى كردند مگر به عنوان ثانوى مثلا با ميهمان و امثال آن ، نظير زمان حضرت رسول ( صلى الله عليه و آله و سلم ) و حضرت امير ( عليه السلام ) كه به چند دانه اى خرما افطار مى كردند؛ ولى ما ثروت و سرمايه را در محسوسات مى بينيم ، لذا اگر به ميهمانى دعوت شويم و خورشت نباشد، مى گوييم : به ما اهانت شد.
آقايى به ميهمانى دعوت شد، با نان خشك و سكنجبين ، بدون چاى از او پذيرايى كردند.
آرى اينان زندگى دنيا را با سادگى و قناعت گذراندند، با اين حال ما چه قدر ناشكريم مرحوم حاج آقا رضا همدانى با چراغ بيت الخلا مطالعه مى كرد.
منظورم اين است كه به غير اين مقيد نباشيم ، زيرا خوشى هاى دنيا مقيد به زمان ، و محدود است . بسم الله ، اين بمب ها كه در شهرها مى بارد و بلاهاى ديگر را تماشا كنيد. خوشى و ناخوشى زندگى دنيا مى گذرد، و خوشى ها و عيش پارسال براى امروز بى فايده است ، و لذت امر هم براى فردا بى اثر، و خوشى فردا هم براى امروز بى فايده است
