حضرات آیات
منبع:سایت معظم له
آغازي مبارك
حضرت آيت الله حاج شيخ محمود علومي در سال 1311 هجري شمسي در شهر دارالعلم يزد و از دودمان فقاهت و طبابت در بيت فضیلت و علم و تقوا ديده به جهان گشود .
تبار نيك
والد معظم ايشان آيت الله العظمي آقا شيخ جلال الدين علومي از مجتهدان بزرگ و از فقهاي عالي مقام و ذو فنون درعلوم معقول از شاگردان دروس بزرگاني چون ميرزاي نائيني ، سيد ابوالحسن اصفهاني و غيره در نجف اشرف بودند و داراي كمالات نفساني و مقامات عاليه ي روحاني و معنوي بودند .
والده ي مكرمه ي ايشان بي بي مريم ملكي فرزند مرحوم دكتر عبد الوهاب ملكي ( ملك الاطبا ) از طبيبان مشهور زمان خود در مشهد و يزد بوده اند .
جد پدري ايشان مرحوم آيت الله آخوند ملا محمد حسين مجتهد اردكاني ، قاضي القضات زمان خود در استان يزد كه ايشان نيز فرزند شيخ الفقها و مربي الفضلا آيت الله العظمي حاج ملا محمد باقر مجتهد اردكاني از بزرگان صاحب علم و كرامات دراستان يزد بودند . جد مادري معظم له مرحوم آيت الله حاج شيخ محمد رضا مجتهد و ايشان نيز فرزند آيت الله العظمي سلطان المدرسين مي باشند .
تحصيلات
ايشان از همان دوران كودكي به سبب استعداد و هوش سرشار متمايز از ساير هم سالان و هم درسان خود بودند به طوري كه بعضي مواقع كه معلّم به سر كلاس نمي آمد ، ايشان در كرسي تدريس استاد ، براي هم كلاسي ها درس مي گفتند ، به همين ترتيب مراحل ابتدايي تحصيل را به سرعت و با موفقيت كامل به پايان بردند . سپس به علت علاقه به علوم الهي و حوزوي وارد اين عرصه ي مبارك گرديدند . مقدمات حوزوي را نزد اساتيد آن زمان در حوزه ي علميه ي يزد در مدارس شفيعيه و خان ، طي نمودند و تا دروس سطح در يزد در محضر اساتيد بزرگواري چون والد معظمشان و عموي بزرگوارشان حضرت آيت الله حاج شيخ احمد علومي ( موسس و احيا گر حوزه ي علميه ي يزد )آيت الله كازروني ، آيت الله فرساد ، آيت الله شيخ غلام رضا فقيه خراساني و غيره تلمذ نمودند . پس از گذراندن قسمتي از دروس سطح درسال 1370 قمري راهي حوزه ي علميه ي قم گرديدند تا خوشه چين خرمن علمي و معنوي بزرگان مكتب قم باشند .
برخي اساتيد معظم له درحوزه ي علميه ي قم عبارتند از :
آيت الله العظمي بروجردي
آيت الله العظمي محقق داماد
آيت الله العظمي مرعشي نجفي
آيت الله العظمي علامه طباطبايي
آيت الله العظمي خميني
آيت الله العظمي حاج آقا مرتضي حائري يزدي
آيت الله العظمي سلطاني طباطبايي
آيت الله حاج شيخ مهدي الهي قمشه اي
آيت الله فكور يزدي
آيت الله حاج آقا رضا صدر
لازم به ذكر است تقريراتي از مباحث بعضي از اساتيدشان موجود است كه اميد است به زيور طبع آراسته گردد .
همچنين مي توان از برخي دوستان و هم درسي ها ايشان در ايام تحصيل در حوزه علميه قم به اين بزرگان اشاره نمود :
علامه محقق آيت الله العظمي جعفر سبحاني
آيت الله العظمي مكارم شيرازي
علامه سيد جلال الدين آشتياني
آيت الله سيد محمد خامنه اي
آيت الله مسعودي خميني
آيت الله امامي كاشاني
حضرت آيت الله سيد مصطفي خميني
آيت الله محمد يزدي
آيت الله مصباح يزدي
حضرت آيت الله جوادي آملي
آيت الله سيد محمد علي مدرسي لب خندقي
آيت الله سيد علي اكبر موسوي يزدي
آيت الله حاج شيد محمد باقر موحد ابطحي
آيت الله حاج آقا مهدي امامي سدهي
آيت الله مظاهري
پس از كسب مقامات علمي و درك محضر بزرگان و اساتيد عالي مقام حوزه ي علميه ي قم و نيل به درجه ي رفيعه ي اجتهاد به يزد مراجعت كردند و به امر تدريس و تربيت فضلا و طلاب حوزه ي علميه يزد همچنين امات جماعت مساجد برخوردار ، رسوليان و امير چخماق و رسيدگي و توجه به امور مومنين به خصوص رعايت حال دردمندان و دستگيري گرفتاران پرداختند . ايشان در مقطع حساسي علاوه بر تدريس ، زعامت و سرپرستي بخش عمده اي از حوزه علميه ي يزد را تا آخر عمر پر بركتشان بر عهده گرفتند كه خود منشاء خيرات و بركات زيادي براي اهل علم و حوزه ي علميه ي يزد بود .
شيوه ي تدريس
رواني و زيبايي گفتار و تسلط بر بحث و بيان شيوا و لحن رساي معظم له در تدريس ايشان را به عنوان يكي از اساتيد ممتاز در سطح حوزه ها مطرح ساخت .
ايشان ابتدا متن درس را با دقت از رو مي خواندند و بعد ازخارج ، مطلب مورد بحث را بسيار زيبا و دلنشين با همان توضيحات و بيان عالي براي طلاب شرح مي دادند و سپس مطلب توضيح داده شده را بار ديگر از روي كتاب تطبيق مي دادند به طوري كه بسياري از شاگردان ايشان خود رامستغني از مباحثه مي ديدند . (البته لازم به ذكر است كه امر مباحثه در حوزه هاي علميه پديده اي مبارك و واجب در امر تحصيل و حتي تدريس مي باشد ).
با تدبير و درايت ، حوزه ي يزد را به بهترين روش اداره كردند . عشق و علاقه ي ايشان به طلاب و رفاقت معظم له با شاگردان و فضلاي حوزه و ايجاد انگيزه براي تحصيل و جديت در بحث ها ، توصيه ي اكيد به مطالعه و گذرانيدن حتي اوقات فراغت به كار علمي و تحقيق از صفات برجسته ي اين مرد الهي و بزرگ بود . همانند پدر ، نسبت به طلبه ها دلسوز و مهربان بود به طوري كه بعد از رحلتش بسياري از طلاب احساس يتيمي مي كردند و اظهار مي داشتند كه ما امروز پدر دلسوز خود را از دست داديم .
او نه تنها پدر فرزندان و شاگردان خود بود كه پدري مهربان براي همه ي مردم يزد بود.
سجایای محمود
كتاب فضل تو را آب بحر كافي نيست
كه تر كنم سر انگشت و صفحه بشمارم
برخي صفات و كرامات اخلاقي معظم له را دراين مختصر به طور فهرست وار عرضه مي داريم :
*اخلاص و عرض ارادت و توجه و توسل مداوم به اهل بيت عليهم السلام خصوصاً حضرت زهرا و سيد الشهدا عليهما السلام . هنوز هم صداي دلنشين و سوزناك ايشان درصبحگاهان با خواندن زيارت عاشورا و دعاي عهد سوره ي يس و... درگوش نزديكان و دوستانشان طنين انداز است .
*رسيدگي به حال محرومان و دستگيري گرفتاران
*صبر و حلم مثال زدني ايشان در مقابل ناملايمات مختلفي كه به ايشان مي رسيد با سعه ي صدر و كرامتي خاص با آن مسئله برخورد مي نمودند . (يكي از افرادي كه با ايشان مخالفت شديد داشت خودش نقل مي كند كه روزي از مسير حركت شان براي نماز جماعت از مدرسه ي خان تا مسجد امير چخماق به طور مداوم سر درگوششان كرده بودم و نسبت به ايشان و شخص ديگري بي احترامي و جسارت مي كردم و ايشان هيچ عكس العملي از خود بروز ندادند ، پس از مدتي كه ايشان شهريه آيت الله العظمي گلپايگاني را بين طلبه ها تقسيم مي كردند ، با خود گفتم من كه حتماً با اين رفتاري كه نسبت به ايشان داشتم از اين شهريه محرومم اما با كمال تعجب ديدم كه جزو اولين نفرات ليست شهريه هستم )
*هوش سرشار و مديريت قوي و تيز بيني ايشان در مسائل ، تعجب اطرافيان را بر مي انگيخت .
*ادب و تواضع
*ميهمان نوازي و تكريم اقشار مختلف به خصوص اهل علم و بزرگان .
*خانواده دوستي و محبت نسبت به همه ي اعضاي خانواده و فاميل حتي تا آخرين لحظات زندگي
*ايشان همواره مورد احترام مراجع و شخصيت هاي بزرگ علمي و مذهبي بودند . سال ها به عنوان نماينده ي حضرت آيت الله العظمي گلپايگاني (ره) و اين اواخر به عنوان نماينده ي حضرت آيت الله العظمي سيستاني مد ظله در استان يزد به رسيدگي به امور شرعي و اجتماعي مؤمنين مشغول بودند . روزي يكي از علما در محضر حضرت آيت الله العظمي گلپايگاني (ره) درمورد آقاي علومي سؤالي مي كنند كه آقا در جواب ايشان مي فرمايند : اي كاش همه ي روحانيون مانند حاج آقا علومي بودند .
اگر بخواهيم صفات عالي اخلاقي او را كه ابعاد مختلفي داشت در يك جمله بيان كنيم بايد بگوييم كه او بزرگ مردي بود از تبار عرشيان كه علم و عمل و عقل و دين را با هم جمع نمود و در راه مكتب اهل بيت عليهم السلام و تربيت شاگردان امام صادق عليه السلام در طبق اخلاص گذاشت . او وجودي بود آسماني كه دلي دريايي داشت . دريايي از محبت ، عشق به مردم ، عشق به علم ، عشق به اهل بيت .
او همواره محرم دل هاي شكسته و آرامش بخش جا ن هاي خسته بود .
در هنگام شدائد و مصيبت هايي كه بر ديگران وارد مي شد وجودش همواره مايه ي دلگرمي و قوت قلب براي همگان بود . روحيه ي گذشت و فداكاري در سراسر زندگي ايشان مشهود بود . او كسي بود كه با رفتار حكيمانه ي خود در دل ها جاي گرفت و كانون عشق و علاقه ي مردم گرديد به طوري كه مي توان او را مصداق اين آيه ي مبارك دانست :
ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودا
سرانجام پس از سال ها تلاش خستگي ناپذير و فشار هاي فراوان روحي جسمي پس از يك دوره ي طولاني بيماري سرطان در شامگاه دهم رجب المرجب 1429 مطابق با 22 تير ماه 1387 هجري شمسي در شب ميلاد جواد الائمه عليه السلام و در ايام متعلق به مولي الموحدين حضرت علي عليه السلام در حالي كه ذكر مولايش امير المؤمنين عليه السلام را بر لب داشت قلب پر مهرش از تپش افتاد و دعوت حق را لبيك گفت .
خود ايشان فرموده بودند : من هر چه دارم از بركت توسل به امام جواد عليه السلام است .
و تقدير اين بود كه در اين شب به مواليانش بپيوندد .
جسم نحيف و رنجورش در ميان اشك وآه مردم و روي دستان ارادتمندان و شاگردانش تشييع گرديد .
پس از اقامه ي نماز در مصلي كنار تربت پاك پدر بزرگوارش و هم چنين آيت الله حاج شيخ غلام رضا فقيه خراساني آيت الله سيد عليرضا مدرسي در امامزاده جعفر يزد به خاك سپرده شدند .
او از ميان ما رفت اما نام و ياد ، كلام دلنشين ، و رفتار كريمانه و پر از مهرش همواره در ميان قلب ها زنده و جاويد است .
هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جريده ي عالم دوام ما
