درس هایی از سازندگی

كتب ضلال، حكم قرآن بر سر نيزه دارد يك روز يكى از طلّاب خدمت فقيه مقدس، مرحوم ميرزا جواد تبريزى ‏قدس سره رسيد و گفت: من تعدادى كتاب از تأليفات فلان شخص(منحرف و داراى مطالب شاذ و مخالف مسلمات مذهب) دارم و بعد از فتواى شما در مورد كتب او كه فرموديد اينها كتاب ضلال است، تصميم گرفته‏ ام آنها را از كتابخانه خود خارج كنم. آيا لازم است كه اسماء جلاله را از آن خارج كنم و بعد آن را معدوم سازم؟ مرحوم ميرزاقدس سره فرمودند:« لازم نيست! كتاب‏ها را به همين صورتى كه هستند در سطل آشغال بينداز.» اين طلبه بسيار متعجب شد؛ زيرا اين كتب حاوى اسماء جلاله بود و از اين رو از ايشان سؤال كردم به همان شكل آنها را در سطل آشغال قرار دهم؟ مرحوم ميرزاقدس سره فرمودند:« كتاب‏ها را در سطل آشغال بينداز و نگران نباش، اين كتب، حكم قرآنى است كه در جنگ صفين بر سر نيزه بالابرده شد. لشكر معاويه آن‏گاه كه خود را در چنگ لشكر اسلام در محاصره ديدند، تصميم گرفتند با ظاهرسازى قرآن را به سر نيزه ببرند تا احساسات موحدين را به حركت درآورد؛ وليكن حضرت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: قرآن ناطق من هستم. قرآن را با تير هدف قرار دهيد كه قرآن بدون ما معنا ندارد و اين قرآن بر سر نيزه اوراقى بيش نيست.» اين حرف مرحوم ميرزا قدس سره واقعاً اطرافيان را تحت تأثير قرار داد و اين طلبه بسيار خوشحال شد كه مشكل حل گرديد. با تشكر از ميرزا قدس سره خارج شد در حالى كه زمزمه مى ‏كرد: مرحوم ميرزا قدس سره نورى است از ولاى اهل بيت‏ عليهم السلام، خدا چه نعمتى را نصيب ما كرده و ما خبر نداريم.