Menu

ميرزاى تبريزى(‏قدس سره) و حديث كساء روزى يكى از شاگردان فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى قدس سره خبر داد كه بعضى افراد در خصوص «حديث كساء» به نحو موجود در «مفاتيح الجنان» ايجاد اشكال كرده و مفاتيحى ارائه نموده ‏اند كه بدون حديث كساء مى ‏باشد. فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى قدس سره سخت ناراحت شده و فرمودند: حديث كساى مشهور و معروفِ بين علما و مؤمنين، همين حديث كساى موجود در «مفاتيح الجنان» است و بسيار مجرب مى ‏باشد. حديث كساء، توسل به مقام شامخ ائمه است و مضامين آن بسيار عالى مى ‏باشد و بسيارى از افراد جهت حل مشكل، آن را تجربه كرده و نتيجه گرفته ‏اند. اصولاً توسل به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، صديقه طاهره عليها السلام و ائمه معصومين عليهم السلام و واسطه قرار دادن آنها در پيشگاه خداوند متعال براى برآورده شدن حاجات از مسلّمات و مرتكزات در اذهان عموم مؤمنين، علما و اصحاب ائمه‏ عليهم السلام بوده و جاى هيچ شك و شبهه ‏اى در آن نيست و اگر در موردى مانند اين موارد كه از مسلّمات بين مؤمنين است روايات زيادى در دسترس نباشد، كه نه به جهت ضعف مطلب؛ بلكه به جهت وضوح مطلب و رسوخ آن در اذهان است، اين خود كافى بوده و نيازى به نقل و ضبط ندارد. اصحاب ائمه عليهم السلام عمده اهتمامشان بر اين بود كه در فروع، جهات مختلف را مورد سؤال قرار داده و روايات آن را ضبط و نقل نمايند و در اصول و مسائل اعتقادى و آنچه كه به مقام و منزلت معصومين عليهم السلام مربوط مى ‏شود، به جهت وضوح و مسلم بودن به سؤال و نقل معدود اكتفا مى ‏كردند. مسئله توسل به پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله و اهل بيت عليهم السلام امرى نيست كه كسى بتواند در آن تشكيك نمايد، هر چند بعضى ‏ها كه نمى ‏دانند يا نمى ‏خواهند بدانند، از جهاتى در صدد ايجاد شبهه در اذهان مردم؛ به خصوص ضعفاى مؤمنين هستند، اما تلاش اينان بى ‏ثمر بوده و به نتيجه‏ اى نخواهد رسيد. مگر نه اينكه خداوند متعال در قرآن مجيد فرموده است: «وَابْتَغُوا اِلَيْه الْوَسِيلَة»؛ يعنى براى رسيدن به خداوند و تقرب به درگاه او وسيله بجوييد. چه وسيله و واسطه‏اى مهم تر و اساسى ‏تر از پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله و ائمه معصومين‏ عليهم السلام مى ‏باشد! توسل به آن ذوات مقدسه نه تنها در ميان مؤمنين اين امت و علما و اصحاب ائمه عليهم السلام امرى رايج بوده بلكه در انبيا سابق هم مورد توجه بوده است؛ چنان كه از رواياتى كه در توبه حضرت آدم در ذيل آيه شريفه: «وَتَلقّى آدَمُ مِن رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْه» وارد شده و غير از اين مورد، از روايات متعدد در مورد انبيا به دست مى‏ آيد. بنابراين، توسل والتجا به آن بزرگواران و شفيع قرار دادن آنها در پيشگاه خداوند متعال جهت عظمت مقامى كه براى آن حضرات در نتيجه عبوديت و نهايت تذلل و بندگى ‏شان در درگاه خداوند ثابت است، به خواندن دعاى توسل يا حديث كساء و امثال آن از مصاديق: «اِبْتَغُوا اِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» و موجب نجات و خلاصى از ناگوارى ها و دشوارى ها و ايجاد زمينه برخوردارى از بركات و مواهب مى ‏باشد. همان طور كه شفاعت آنها در آخرت موجب نجات و رهايى از عذاب آخرت است و مؤمنين به شفاعت آن بزرگواران اميد دارند و خداوند متعال هم شفاعت آنها را مى ‏پذيرد، بر اساس آيه شريفه: «يَوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ اِلّا لِمَنْ اَذِنَ لَهُ» اگر بنا باشد كه خداوند متعال به شفاعت كسى در روز قيامت اذن بدهد، در اول مرتبه پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله و اهل بيت طاهرينش عليهم السلام مى ‏باشند و رسول گرامى اسلام‏ صلى الله عليه وآله و ائمه‏ عليهم السلام قدر متيقن از اذن در شفاعت مى ‏باشند، همان طور كه قبول ولايت آن بزرگواران، اقتدا و تأسى به آنها در مقام عمل، تنها راه رسيدن به سعادت و رستگارى مى ‏باشد و هدايت تنها در اين راه است كه: «الصِّراطُ الْاَقْوَمُ وَالسَّبِيلُ الأَعْظَمُ اَفَمَن يَهْدِي اِلَى الْحَقِّ اَحَقُّ اَنْ يُتَبَّعَ اَمَّنْ لا يَهِدِّي اِلّا اَنْ يُهْدى فَما لَكُم كَيْفَ تَحْكُمُون».
يكى از مصاديق «وَابْتَغُوا اِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» دعا است كه حديث كساء را شامل مى ‏شود. اين حديث شريف را بخوانيد كه نتايج آن را بزرگان از مؤمنين ديده‏ اند و ان شاء اللَّه به عنايت امام زمان‏ عليه السلام امور حل مى ‏شود. نگران نباشيد. از خدا بخواهيد كه لذت عبادت را به شما عنايت نمايد و بعد از چشيدن حلاوت عبادت، وى در قلب شما جاى خواهد گرفت و معنويتى در خود احساس مى ‏كنيد كه لذت آن از هر چيزى بالاتر خواهد بود.

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا