درس هایی از ولاء

علاقه فراوان مرحوم ميرزا به حضرت ابوالفضل العباس‏(عليه السلام) در مواطن متعدد مشاهده شد كه فقيه مقدس، مرحوم ميرزاقدس سره به خطبايى كه خدمتشان مى ‏آمدند، مى ‏فرمود كه به حضرت ابوالفضل العباس‏ عليه السلام توسل كنيد و از آنان مى‏ خواستند كه مجلس به نام آن بزرگوار برپا شود و هرگاه نام حضرت را بر زبان مى ‏آوردند، به سرعت چشمانشان پر از اشك مى ‏شد و در حالى كه بغض گلوى ايشان را مى‏ گرفت اسم آن امام مهربان را به زبان مى ‏آوردند و بسيار مشاهده شد كسانى كه مشكل داشتند و از مرحوم ميرزاقدس سره كمك مى خواستند، آقا مى ‏فرمود: به حضرت ابوالفضل العباس ‏عليه السلام توسل كنيد كه حلال مشكلات است و نبايد از توسل به اين بزرگوار غافل شد كه مجرّب است. مردى كه تمام وجود خود را در راه خدا فدا نمود و با قدرت و اعتقاد كامل از دين دفاع كرد و تا زنده بود اجازه نداد كسى به خيام حرم نزديك شود و اين شخصيت آن گونه بود كه تا در ميدان بود مولانا ابا عبداللَّه‏ عليه السلام احساس تنهايى نمى ‏كرد اما همين كه حضرت ابوالفضل‏ عليه السلام بر زمين افتاد ابا عبداللَّه الحسين‏ عليه السلام فرمود: الان كمرم شكست.
مرحوم ميرزاقدس سره هرجا نام ابوالفضل‏ عليه السلام را مى شنيدند، خود به خود دگرگون مى ‏شدند وبارها وبارها از زبان مبارك ايشان شنيده شد كه مى ‏فرمودند: « ابوالفضل العباس ‏عليه السلام در دشت كربلا چه‏ ها كرد، چه جان‏فشانى ‏ها كرد، هرچه داشت در راه خدا فدا نمود و سيد الشهداءعليه السلام خود را تا آخرين لحظات تنها نگذاشت. پرچم‏دار راستين اسلام بود و آن قدر مقامش والا است كه به «باب الحوائج» معروف شد؛ زيرا توسل به اين بزرگوار مجرّب است. به اهل منبر سفارش كنيد كه از ابوالفضل‏ عليه السلام زياد مصيبت بخوانند و اگر كسى گرفتار است و مشكلى دارد، بگوييد به اين بزرگوار متوسل شود. مجلس روضه‏ خوانى براى ابوالفضل العباس‏ عليه السلام بگذاريد؛ ان شاء اللّه حاجاتتان برآورده مى ‏شود.»