زی طلبگی

ميرزاى تبريزى‏ قدس سره و عنايت ولى عصرعليه السلام فرزند فقيه مقدس، ميرزاى تبريزى قدس سره مى‏گويد: پرداخت شهريه از طرف مرحوم ميرزاقدس سره عمومى شد و كليه طلاب را در بر گرفت. يك شب من در خدمت ايشان در »فردو«(18) بيتوته كردم و نيمه شب تشنه بودم. برخاستم، ناگهان مشاهده كردم كه مرحوم ميرزا قدس سره در حياط منزل قدم مى‏زنند. سلام كرده و از كنار ايشان عبور كردم. ناگهان مرحوم ميرزا قدس سره گفت: »چند روز به شهريه باقى مانده است؟« گفتم: »دو روز«. ايشان فرمودند: »ظاهراً به نظر مى‏آيد شهريه فلان مبلغ نقص دارد.« به ميرزا قدس سره گفتم: »آقا! فعلاً قرض بگيريم؟« ناگهان مرحوم ميرزا قدس سره فرمودند: »من با خداى خودم عهد كرده‏ام از كسى قرض نگيرم. اگر پول رسيد، شهريه مى‏دهيم و اگر خداى ناكرده نرسيد، مى‏گويم كه اين ماه نرسيده است و ما كه نجف بوديم گاهى به بعضى مراجع پول نمى‏رسيد و آنها اعلام مى‏كردند اين ماه پول نرسيده است و شهريه نمى‏دادند«. فرزند مرحوم ميرزا قدس سره مى‏گويد: گفتم هر چه آقا بفرمايند. آن گاه مرحوم ميرزا فرمود: »آقا امام زمان‏عليه السلام عنايت دارد و ان شاء اللَّه به بركت وجود ايشان همه چيز حل خواهد شد«.
فرزند مرحوم ميرزا قدس سره مى‏گويد: دو روز به پرداخت شهريه مانده بود و فلان مبلغ كم داشتيم. صبح پنج شنبه حدود ساعت 9، جوانى به دفتر مراجعه كرد و گفت: با آقا كار دارم و آقا آن وقت ها در اتاق دفتر قديمى خود مى‏نشستند و مشغول مطالعه مى‏شدند. ايشان را خدمت آقاقدس سره بردم؛ او رو به آقاقدس سره كرد و گفت: »آقا! يك مسئله دارم. تهران از عده‏اى سؤال كردم، فلان كس كه بسيار شخص موثق و معروفى است، فرمود كه به قم نزد ميرزا قدس سره برو، كليد حل مسئله تو نزد ايشان است. الان خدمت رسيدم.« آقا فرمودند: »مسئله را مطرح كن!« بعد از مطرح كردن مسئله، آقاقدس سره فوراً آن را جواب دادند. آن گاه جوان رو به آقاقدس سره كرد و گفت: ظاهراً اين مبلغ هم كه بنا بود جاى ديگر برود، بايد به حضرتعالى برسد. يك چك كه تأمين كننده شهريه آن ماه بود را داد، خداحافظى كرده و رفت. آقاقدس سره رو به آقازاده خود كرد و گفت: »فرزندم! ده ميليون هم اضافه حواله شده و اين نيست مگر به عنايت مولا بقيه اللَّه الأعظم‏عليه السلام كه هميشه حامى و حافظ حوزه و علما است.« على رغم اينكه مرحوم ميرزاقدس سره مصمم بودند كه اگر يك ماه مبلغ شهريه كافى نبود اعلام كند كه اين ماه پول نرسيده است وليكن تا آخر عمر نياز پيدا نكردند و شهريه ايشان به عنايت امام زمان عليه السلام تا آخر عمر ادامه داشت.