آیت الله سید رضا بهاءالدینی
راه رسيدن به مقامات عالي انساني که حدّ نهايت ندارد، در ساية بندگي است. انسان به ميزاني که حرکتش الهي شود و خالص گردد، به خداوند و اولياي او نزديک مي‌شود. انسان بايد از انبيا: تبعيت کند و راه آنان را برود، تا به کمالاتي که براي او آماده کرده‌اند برسد.
راه رسيدن به مقامات عالي انساني که حدّ نهايت ندارد، در ساية بندگي است. انسان به ميزاني که حرکتش الهي شود و خالص گردد، به خداوند و اولياي او نزديک مي‌شود. انسان بايد از انبيا: تبعيت کند و راه آنان را برود، تا به کمالاتي که براي او آماده کرده‌اند برسد.
نبي اکرم خود را پاک کرده بود و به مقام طهارت نفس رسيده بود، تا به مقام خاتميّت و معراج و نبوت و ولايت رسيد. در تشهّد مي‌خوانيم: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه»؛ اول عبوديّت سپس رسالت.
جهان، مملو از نعمت‌هاي الهي است. محروميت ما از قصور و کوتاهي خود ماست. امثال ما وقتي که به يک آرزوي مادّي برسيم، يا اين‌که دنيا گوشة چشمي به ما کند، مثل اين است که به آمال ديرينه رسيده‌ايم و همه چيز را فراموش مي‌کنيم.
