Menu

حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
نزد سر مبارك حسين بن على عليه السلام تربت قرمزى است كه در آن شفاء هر دردى غير از مرگ مى باشد يونس بن ربيع مى گويد: بعد از اينكه ، اين حديث را شنيدم نزد قبر حاضر شده و طرف سر قبر را حفر كرديم و چون به قدر يك

حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
نزد سر مبارك حسين بن على عليه السلام تربت قرمزى است كه در آن شفاء هر دردى غير از مرگ مى باشد يونس بن ربيع مى گويد: بعد از اينكه ، اين حديث را شنيدم نزد قبر حاضر شده و طرف سر قبر را حفر كرديم و چون به قدر يك ذراع كنديم از راس قبر خاك هائى مثل ريگ هاى ريزى كه آب آنها را با خود مى آورد بر ما ريخت ، رنگ آنها قرمز و اندازه شان قدر يك درهم بود، آنها را با خود به كوفه آورده پس ممزوج و عجينشان كرده و پنهانشان نموديم و بعد به تدريج از ان به مردم مى داده تا با آن مريض هاى خود را مداوا كند.

 

 

 

حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
تربت قبر حسين عليه السلام را از نزديك قبر تا فاصله هفتاد باع اخذ مى كنند.
مترجم گويد:
)باع )عبارت است از فاصله بين سر انگشت دست راست و سر انگشت دست چپ زمانى كه دو دست را افقى به طرفين باز كنند.

 

 

 

حضرت ابى عبد الله عليه السلام فرمودند:
هر گاه كسى از شما تربت قبر حسين عليه السلام را تناول كرد بگويد:
بار خدايا از تو سوال مى كنم به حق فرشته اى كه آن را اخذ نموده و رسولى كه آن را جاى داده و وصى كه در آن پنهان شده آن را شفاء از هر دردى قرار بده (نام دردهاى مورد نظر را ببرند)

سپس حضرت فرمودند:
اگر شخصى چنين كند حتما تربت شفاء از هر دردى خواهد بود و از هر خوفى امان برايش مى باشد.

 

 

 

ابو حمزه ثمالى نقل كرده: من در مكه بودم به حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض کردم فدايت شوم مى بينم اصحابمان را كه تربت حائر را براى استشفاء اخذ مى كنند، آيا اينكه مى گويند در اين تربت شفاء هست درست است ؟
وى گفت : امام عليه السلام فرمودند:
استشفاء مى جويند به تربتى كه از قبر تا راس چهار ميلى قرار گرفته و شفاء حاصل مى شود و همچنين است قبر جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله و نيز همينطور است تربت قبر حضرات امام حسن و على بن الحسين و محمد بن على عليه السلام ، پس از تربت اين قبور مطهره اخذ كن كه شفاء است براى هر دردى و حافظ است از آنچه خوف و هراسى دارى و هيچ داروئى معائل آن نبوده مگر دعاء، و بايد توجه داشت اگر فسادى در اين تربت ديده مى شود و احيانا تاثير ندارد اين فساد ناشى از سه چيز است :
الف : آنچه با آنها مخلوط مى گردد (مراد ظروفى است كه تربت ها را در آنها مى ريزند).
ب ه كسانى كه با اين تربت استشفاء مى جويند اعتقاد و يقينشان به حصول شفاء اندك مى باشد.
ولى آنانكه يقين كامل دارند كه در صورت معالجه با آن شفاء بر ايشان حاصل مى شود و آنرا بكار بردند به اذن خدا معالجه شده و اين تربت آنها را از داروهاى ديگر مستغنى مى نمايد.
ج : شياطين و جن هائى هستند از اهل كفر كه تربت رامسح نموده و بدين ترتيب آن را فاسد مى كنند اين موجودات به چيزى مرور نكرده مگر آنكه آن را مى بويند و بواسطه استشمام اثر تربت را مى برند.
شياطين و جن هاى اهل كفر بر بنى آدم حسد برده و اين تربت را مسح نموده و بوى آن را از بين مى برند و اساسا تربت از حائر خارج نمى شود مگر آنكه جماعتى از اين شياطين و جن ها كه تعدادشان قابل احصاء نيست آماده اند براى اينكه تربت را اگر چه در دست صاحبش هست مسح نموده و اثرش را زائل كنند و اينكه بيرون حائر هستند و نمى توانند به درون آن نفوذ كنند بخاطر وجود فرشتگان در حائر مى باشد.
و اگر تربتى سالم بوده و از تماس شياطين و جن ها در امان مانده باشد مسلما احدى با آن معالجه نكرده مگر آنكه در ساعت بهبودى برايش حاصل مى شود، بنابر اين اگر مى خواهى تربت سالم بماند وقتى اخذش نمودى پنهانش كن و زياد اسم خداوند متعال را بر آن بخوان و بدم .
خبر رسيده كه برخى از كسانى كه تربت را اخذ نموده اند آنرا مورد استحفاف قرار بده حتى پاره اى از ايشان آنرا در توبره و علف دان شتر و قاطر و دراز گوش يا در ظرف طعام انداخته و يا با دست هاى آلوده به طعام و غذا آنرا مسح نموده و يا آن را در خورجين مى نهند و با اين حال چگونه با آن شفاء حاصل شود؟!
چنانچه قلبى كه در آن يقين و اعتقاد به تاثير تربت نيست و صاحبش به آن چه مصلحت و صلاح خودش در آن است استحفاف مى ورزد اثر و عمل تربت را قطعا فاسد مى نمايد

 

 

 

محمد بن يعقوب ، از على بن محمد، وى حديث را بطور مرفوعه نقل كرده و گفته است :
ختم بر تربت قبر حسين عليه السلام و متمم فائده آن اين است كه سوره انا انزلناه فى ليلة القدر را بر آن خوانده و به آن بدمند.

 

 

 

مروى است هر گاه تربت را اخذ نموديد بگوئيد:
خدايا، بحق اين تربت پاك و به حق اين بقعه پاكيزه و به حق وصى كه اين تربت پنهانش نموده و به حق جد و پدرش ، و مادر و برادرش ، و فرشتگانى كه دورش طواف مى كنند و بحق فرشتگانى كه بر سر قبر ولى تو درنگ و توقف نموده و انتظار كمكش را مى كشند صلوات الله عليهم اجمعين .
براى من در اين تربت شفاء از هر دردى و امان از هر خوف و هراسى و بى نيازى از هر فقرى و عزت از هر ذلتى را قرار بده و به واسطه اش روزى را بر من فراخ و واسع نما، و جسمم را به سببش صحيح و سالم گردان .

 

 

 

حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: حريم قبر حسين عليه السلام از چهار جانب محوطه اى است به مساحت يك فرسخ در يك فرسخ يعنى مربعى كه هر ضلعش يك فرسخ مى باشد.

 

 

یکی از اصحاب گفت : محضر مبارك ابى عبد الله عليه السلام عرضه داشتم :
من مردى هستم مبتلا به بيمارهاى فراوان و هيچ دوائى نيست مگر آن را مصرف كرده و به منظور مداوا خورده ام ولى بهبودى برايم حاصل نشده چه بايد بكنم ؟
حضرت به من فرمودند:
كجائى ، و چرا از تربت حسين عليه السلام غافل هستى ، در آن شفاء از هر دردى بوده و امن است از هر خوف و هراسى ، البته وقتى آنرا اخذ مى كنى بگو:
خدايا از تو مى خواهم به حق اين تربت و به حق فرشته اى كه آنرا اخذ نموده و به حق پيامبرى كه آن را قبض كرده و به حق وصى كه در آن حلول نموده ، درود فرست بر محمد و اهل بيتش و قرار بده براى من در آن شفاء از هر دردى و امان از هر خوف و هراسى .
راوى مى گويد: سپس حضرت فرمودند:
فرشته اى كه تربت را اخذ كرد جبرئيل (ع ) بود و آن را به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نشان داده و گفت :
اين تربت فرزندت حسين است ، بعد از تو امتت او را مى كشند.
و پيامبرى كه آن را قبض نمود وجود مبارك حضرت محمد صلى الله عليه و آله مى باشد.
و اما وصيى كه در آن حلول كرده عبارت است از حضرت حسين بن على عليه السلام كه سرور و آقاى شهداء است .
محضر مباركش عرض كردم : شفاء از هر درد را دانستم اما چگونه امان از هر خوف و هراسى است ؟
حضرت فرمودند:
هر گاه از سلطانى خوف داشتى يا خوفى ديگر در تو پيدا شد از منزلت بيرون ميا مگر آنكه با تو از تربت قبر حسين عليه السلام باشد و هنگامى كه مى خواهى آن را اخذ كرده و بردارى بگو:
خدايا اين تربت قبر حسين ولى و فرزند ولى تو است ، آن را به منظور حفظ از آن چه خوف و از آنچه خوف ندارم برداشته ام .
البته اين فقره يعنى (از آنچه خوف ندارم )را نيز بگو زيرا گاهى ابتلائات و حوادثى براى تو پيش مى آيد كه از آنها خوف و هراسى نداشتى و احتمال پيش آمدنش را نمى دادى .
راوى مى گويد: پس تربت را به همان طورى كه حضرت دستور فرموده بودند برداشتم ، بخدا سوگند بدنم صحت و بهبودى يافت و برايم امان شد از تمام خوفها و هراسها به او از آنچه خوف و هراسش را نداشتم عينا همان طورى كه حضرت فرمودند و پس از ان به حمد الله هيچ امر مكروه و ناگوارى برايم پيش نيامد.

 

 

 

ابى بكار گفت :
از تربتى كه بالاى سر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام بود مقدارى برداشتم ، اين تربت سرخ رنگ بود، پس بر حضرت رضا عليه السلام وارد شده و آن را به حضرت عرضه داشتم .
آن جناب تربت را در كف دستشان نهاده و بوئيدند، سپس چنان گريستند كه اشك هاى مباركشان جارى شد، سپس فرمودند:
اين تربت جدم مى باشد.

 

 

 

حضرت صادق عليه السلام فرمودند: هر گاه خواستى تربت از قبر حسين عليه السلام بردارى و با خود ببرى ابتداء فاتحة الكتاب و معوذتين )قل اعوذب برب الفلق ، و قل اعوذ برب الناس (و قل هو الله احد و انا انزلناه فى ليلة القدر و يس و آية الكرسى را بخوان و سپس بگو:
بار خدايا به حق محمد كه بنده و رسول و حبيب و نبى و امين توست و هب حق امير المومنين على بن ابى طالب كه بنده و برادر رسول تو است و به حق فاطمه كه دختر نبى و همسر ولى تواست و به حق حسن و حسين و به حق پيشوايان كه هاديان و راهنمايان هستند و به حق اين تربت و به حق فرشته اى كه موكل بر آن است و به حق وصى كه در آن حلول كرده و به حق جسم و كالبدى كه اين تربت آن را در خود گرفته و به حق سبط پيامبر كه درون اين تربت است و به حق تمام فرشتگان و انبياء و فرستادگانت ، درود فرست بر محمد و آل محمد، و اين تربت را براى من و براى هر كس كه با آن استشفاء مى جويد شفاء از هر درد و مرض امان از هر خوف و هراسى قرار بده ، خدايا، به حق محمد و اهل بيتش ‍ آن را شاخصى نافع و رزقى واسع و شفاء از هر درد و مرض و آفت و عيب و سبب بهبودى تمام دردها قرار بده ، به درستى كه تو بر هر چيزى قادر و توانا مى باشى .
و بعد بگو:
خدايا اى پروردگار اين تربت مبارك و ميمون و اى پروردگار فرشته اى كه آن را فرود آورده و اى پروردگار وصى كه در آن مى باشد، درود فرست بر محمد و آل محمد و من را بوسيله آن منتفع گردان ، تو بر هر چيزى قادر و توانا مى باشى .

حضرت امام حسن عسکری:
فقر با ما ، بهتر از ثروتمندی در کنار دشمنان ماست.
و کشته شدن با ما بهتر از زندگی در کنار دشمنان ماست.
و ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد.
و نور هدایت برای کسی هستیم که خواهان بصیرت از ما باشد.
و نگهبان کسی هستیم که به ما تمسک جوید.
پس هر کس ما را دوست بدارد با ما در درجات والای بهشت خواهد بود.
و آن که از ما جدا شد به سوی آتش خواهد رفت.

برو بالا